آن‌چه بیمارانی را که مجبورند همه‌روزه در داروخانه‌های کشور به‌دنبال دارویی خاص و نایاب بگردند، آزار می‌دهد، بیش از نایاب بودن دارو، فساد حاکم بر سیستم توزیع داروی کشور است. فسادی که سبب می‌شود مفهوم نایاب با توجه‌ به توان مالی بیمار تغییر کند و دارو به‌سرعت پیدا شود؛ اما مسئولان وزارت بهداشت هر بار این مسئله را رد می‌کنند و کمبود دارو را خاص برخی داروهای وارداتی می‌دانند که به دلیل تحریم تنها به‌صورت محدود و قاچاق به کشور وارد می‌شود.