این آرا به ویژه در استان تهران به توجه به میزان کل آرای ماخوذه پیشتازی بیسابقهای خواهد داشت. البته تا همین جا هم در استان یزد آرای باطله پس از محمدصالح جوکار دوم شده است. اما سوال اینجاست که آیا این اتفاق برای دیگر استانها نیز رخ خواهد داد؟ آیا آرای باطله در تهران اول میشود؟
تاکنون ۱۲ دوره انتخابات مجلس برگزار شده و همواره فراز و فرودهایی در میزان مشارکت وجود داشته است. اما حالا مجلس دوازدهم رکورد پایینترین مشارکت را به نام خود ثبت میکند. آن هم در شرایطی که مجلس یازدهم تا پیش از این با ۴۲ درصد پایین میزان مشارکت را داشت. مشارکت پایین در دو دوره پیاپی، اما در حالی رقم خورده که تا دوره دهم همواره میزان مشارکت بالای ۵۰ درصد بود و حالا میزان مشارکت به ۴۰ درصد نزدیک میشود.
بر اساس آماری که سایر جبرائیلی فعال سیاسی اصولگرا اعلام کرده در استان تهران یک میلیون و ۸۱۳ هزار نفر رای دادهاند. تعداد کل واجدین شرایط حدود ۱۰ میلیون و ۳۰ هزار نفر بوده و با این حساب مشارکت در استان تهران حدود ۱۸ درصد برآورد میشود. در انتخابات مجلس یازدهم نیز حدود یک میلیون و ۸۴۱ هزار نفر در انتخابات تهران شرکت کردند. اما نکته اینجا بود که در آن انتخابات محمدباقر قالیباف به عنوان نفر نخست حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار رای داشت و نفر آخر نیز حدود ۶۴۲ هزار رای کسب کرده بود. در انتخابات مجلس دوازدهم، اما پس از شمارش ۱۹۶۰ صندوق از ۵ هزار صندوق محمود نبویان به عنوان پیشتاز این کارزار فقط ۱۱۹ هزار رای کسب کرده است. محمدباقر قالیباف نیز با حدود ۹۴ هزار رای در این فهرست چهارم است. حال با توجه به نزدیکی تعداد آرای ماخوذه با دوره قبل و کاهش بیسابقه رای نامزدها به نظر میرسد بخش بزرگی از آرا باطله بوده باشد. تا حدی که برخی شائبه پیشتاز بودن یا دوم بودن آرای باطله در حوزه انتخابیه تهران را مطرح کردهاند.
در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ نیز آرای باطله دوم شد. در حالی که محسن رضایی به عنوان نفر دوم ۳ میلیون و ۴۱۲ هزار رای داشت آرای باطله ۳ میلیون و ۷۲۶ هزار رای اعلام شد.
بر اساس قانون انتخابات هر نامزد باید بتواند ۲۰ درصد از کل آرای ماخوذه را به دست آورد. همچنین بر اساس ماده ۲۲ قانون آرای باطل نیز جز آرای ماخوذه به حساب میآیند. البته این در صورتی است که آرای ماخوذه «ناخوانا» باشد، حاوی اسامی غیر از نامزدهای تایید شده باشد و سفید به صندوق انداخته شود. به طور کلی نیز آراء و صندوقهایی که شائبه تقلب در آنها هست و قانون به ۱۲ مورد آن اشاره کرده باطل و جزء آرای ماخوذه محاسبه نمیشود. البته طبق تبصره ماده ۲۲ آرای باطل مأخوذه در حد نصاب انتخاب نماینده محاسبه نمیشود. این یعنی هرچند پیشبینی میشود آرا باطله زیادی به صندوقها ریخته شده باشد، اما این آرا در محاسبه نصاب نامزدها محاسبه نخواهد شد. هر نامزد برای برگزیدهشدن در دور اول باید ۲۰ درصد از آرای ماخوذه را به دست آورد و آرای باطله در این نصاب تاثیرگذار نیست. اما اینجا دقیقا نقطهای که خلاء قانونی رخ داده است. سوال اینجاست که آیا در صورت پیشتازی آرای باطله انتخابات مخدوش نخواهد شد؟ به طور کلی چقدر رای باطله میتواند انتخابات را مخدوش کند؟ اینها سوالاتی است که قانون انتخابات مجلس و البته ریاست جمهوری به آن پاسخ ندادهاند.
رای پایین نامزدهای استان تهران فاصله معناداری با آرا نامزدها در سال ۹۴ دارد. در این سال محمدرضا عارف نفر نخست فهرست امید در مجلس بیش از یک میلیون ۶۰۰ هزار رای داشت. حتی رای آخرین نفر فهرست اصلاحطلبان در آن سال عبدالرضا هاشمزایی بود که یک میلیون و ۷۸ هزار رای را به خود اختصاص داده بود. در مجلس یازدهم، اما به جز قالیباف که فاصله ۴۰۰ هزار نفری با عارف داشت باقی نفرات بین ۸۰۰ تا ۷۰۰ هزار رای کسب کرده بودند و نفر عزتالله اکبر تالارپشتی توانست بیش از ۶۰۰ هزار رای به دست آورد. حالا حتی اگر پس از شمارش نهایی رای نامزد پیشتاز یعنی نبویان ۴ برابر شود نیز آرای او به ۵۰۰ هزار نخواهد رسید. یعنی نفر اول انتخابات تهران در مجلس دوازدهم از نفر آخر مجلس یازدهم رای کمتری داشته است. البته اگر نامزدهای بتوانند با این آرا به مجلس راه پیدا کنند و انتخابات به دور دوم کشیده نشود.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟