آن‌چه بیمارانی را که مجبورند همه‌روزه در داروخانه‌های کشور به‌دنبال دارویی خاص و نایاب بگردند، آزار می‌دهد، بیش از نایاب بودن دارو، فساد حاکم بر سیستم توزیع دارو ی کشور است. فسادی که سبب می‌شود مفهوم نایاب با توجه‌ به توان مالی بیمار تغییر کند و دارو به‌سرعت پیدا شود؛ اما مسئولان وزارت بهداشت هر بار این مسئله را رد می‌کنند و کمبود دارو را خاص برخی داروهای وارداتی می‌دانند که به دلیل تحریم تنها به‌صورت محدود و قاچاق به کشور وارد می‌شود.