بیتا محسنی_ از زمانی که تب کرونا در کشور داغ شده است، بیشتر اخبار حول محور این ویروس و تبعات آن می چرخد، اینکه کرونا چه تاثیری بر حوزه های مختلف خواهد گذاشت، بارها مورد بحث قرار گرفته و گزارش هایی از آن ارائه شده است. شاید بتوان گفت حوزه فرهنگ و هنر، اولین حوزه ای است که از تکانه های کرونا لرزیده و مجبور به تعطیلی شده است؛ از جمله سینماها، تئاترها، نمایشگاه ها، گالری ها و کنسرت ها که در اولین قدم برای پیشگیری از شیوع کرونا در سطح کشور فعالیت های خود را تا اطلاع ثانوی لغو کرده اند. با این حال در میان اخبار حوزه فرهنگ ، هنوز هم مواردی جز ویروس کرونا وجود دارد که نیاز به بررسی دارد. در راستای شفاف سازی مالی که چند سالی است از سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام و در بسیاری از حوزه های سینمایی دنبال می شود، بعد از «بنیاد سینمایی فارابی»، حال «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» در تازه ترین اقدام خود، لیست تازه ای از عملکرد مالی خود منتشر کرده که در آن علامت سوال های زیادی وجود دارد.
از بودجه تا عملکرد
قبل از بررسی جدول عملکرد، در ابتدا نگاهی به بودجه «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» خواهیم داست تا در ادامه با توجه به میزان آن و خرج کرد، ابهامات جدول را بررسی کنیم. برای سال ٩٨، سازمان سینمایی اعتبار ٧ میلیارد تومانی برای کمک به تولید فیلم مستند (کوتاه، نیمه بلند و بلند) در نظر گرفت و اهداف کمیِ این مبلغ را برای ٧۰ فیلم عنوان کرد یعنی به طور میانگین ۱۰۰ میلیون برای هر فیلم. سال گذشته ۶۵ فیلم که شامل ۱۴ فیلم مستند فاخر هم میشد در این زیرمجموعه با بودجه یک میلیارد و ۱٩۰ میلیون تولید شد. امسال با برآورد همین تعداد فیلم، بودجه از یک میلیارد و ۱٩۰ میلیون تومان به ٧ میلیارد تومان رسید که اگر افزایش دستمزدها و هزینه تجهیزات را هم در نظر بگیریم باز هم با مبلغ بالایی روبهرو هستیم که به فراخور این افزایش بودجه انتظار میرود که با محصولات با کیفیتتری مواجه باشیم. با این حال از سقف بودجه در نظر گرفته شده، در بسیاری موارد، هزینه ها بیشتر هم شد اما خروجی چقدر موفق بوده است؟
جزییات در سایه ابهامات
اگر به سایت سازمان سینمایی وارد و در بخش شفاف سازی، جدول مربوط به عملکرد مالیِ «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» را باز کنید، در اولین سطر از جدولی که به صورت فایل پی دی اف برایتان باز می شود، اولین بودجه تخصیص یافته این مرکز را خواهید دید که برای کمک به برگزاری جشنواره بین المللی سینما حقیقت وبرگزاری همزمان در استان هاست که سقف اعتبار پیش بینی شده برای آن ۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان است اما مبلغی که برای این بخش پرداخت شده ٢ میلیارد و ٢٧۴ میلیون تومان گزارش شده است! در نگاه جزئی تر نزدیک به ۴۴۰ میلیون تومان برای جوایز بخش ملی (٢٣ جایزه) و بخش بین الملل ارزی (٧ جایزه) هزینه شده و بیش از نیم میلیارد تومان هم برای تبلیغات. سوال اینجاست که مازاد مبلغ پرداختی با چه توجیه اقتصادی و از کدام منبع مالی پرداخت شده است؟
در سطر دوم، کمک به تولید فیلم مستند(کوتاه،نیمه بلند،بلند) برای حمایت از ٧۰ اثر، سقف اعتبار ۶۰۰ میلیون تومان اما میزان پرداختی ٨٢۰ میلیون تومان بوده است.
از طرفی برای حمایت از اکران فیلم های مستند و تجربی بیش از ۴ میلیارد تومان سقف اعتبار پیش بینی شده است اما برخلاف موارد قبل، تنها ٢ میلیارد و ٣۰۰ میلیون تومان از آن پرداخت شده است. در بخش اکران که سینمای مستند و تجربی بیش از هر نوع اثر سینمایی نیاز به حمایت دارد، بودجه حمایتی در نظر گرفته شده برای آن دقیقا صرف کدام بخش شده که در اکران، این حوزه از سینما هنوز هم با معضلات فراوان مواجه است؟این ها مواردی است که برای شفاف سازی نیاز به جدولی تازه دارد!
سطر قابل تامل در این جدول اما، سطر پایانی آن است که برای هزینه های جاری و حقوق و دستمزد در مرکز گسترش ۴میلیارد در نظر گرفته شده است. نکته جالب توجه اینجاست که این سطر، پیوست ندارد، به این معنا که ریز عملکرد مالی و هزینه ها گزارش نشده است. نکته دیگر ، این است که ۴ میلیاردی که صرف دستمزد و حقوق شده دقیقا برابر ۴میلیاردی است که مرکز صرف حمایت از فیلمهای هنری و تجربی کرده است!
یگر هزینه ها، از انیمیشن تا پروژه سینمایی
در سیاهه مالی «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» ، برای حمایت از تولید مشترک فیلم انیمیشن با دیگر کشورها مبلغ ۱ میلیارد و ٣۰۰ میلیون تومان سقف اعتبار پیش بینی شده است که تمام این مبلغ صرف حمایت از تولید یک انیمیشن با عنوان «کوش نامه» شده است. این انیمیشن محصول مشترک با کره جنوبی است اما مشخص نیست طرف کرهای چقدر در این پروژه، سرمایه گذاشته است! تهیه کننده این اثر، علی نوری اسکویی است که در کارنامه او ، انیمیشن دیگری به نام «رهایی از بهشت» به چشم میخورد که با حمایت بنیاد روایت تولید شده و سه سال قبل در جشنواره فجر نمایش داده شد اما هنوز اکران نشده است. از طرف دیگر در روزگار رکود نشریات کاغذی، این مرکز، مبلغ ۲۷۰میلیون برای انتشار ۶عنوان فصلنامه صرف کرده است.
همچنین مبلغ ٢ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان در مرکز برای حمایت از تولید ۳ انیمیشن صرف شده که نه از زمان پیش تولید آن ها خبری در دست است و نه زمان اکرانشان! اما نکته قابل توجه دیگر این است که مرکز گسترش مبلغ ۲میلیارد و ۷۰۰میلیون صرف فیلم سینمایی «لاله» کرده است؛ پروژه ای جنجالی که اواخر دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد کلید خورد و زندگینامه یک راننده زن را روایت می کرد. «لاله» ساخته اسدالله نیکنژاد است که سابقه طولانی ساخت فیلم در سینمای هالیوود را دارد و این فیلم، اولین تجربه سینمایی او در ایران محسوب می شود بعد از ٨ سال در نوروز ٩٩ اکران خواهد شد. لازم به ذکر است که طبق گفته عوامل این فیلم، برای پروژه لاله نزدیک به ۱۰ میلیارد تومان هزینه شده و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی میراث دار این پروژه معرفی شده است. لازم به ذکر است که این فیلم دست کم باید ٢٧ میلیارد تومان بفروشد که ساخت آن توجیه اقتصادی پیدا کند و هزینه خود را برگرداند!
با اینکه ارائه لیست عملکرد مالی از سوی حوزه های سینمایی، روال نیکی است که دنبال می شود و جای تحسین هم دارد، بهتر است این عمل که برای جلوگیری از ابهامات مالی انجام می شود، خود سبب ساز ابهامات مالی تازه نشود و در خصوص سوالات مطرح شده از سوی رسانه ها، سازمان سینمایی پاسخگو باشد تا به رسالتی که در حال انجام آن و مدعی آن است، رسمیت بیشتری ببخشد!
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟