سعید ابوطالب؛ از مجلس هفتم تا مافیابازی!

این روزها سعید ابوطالب، به شخصیتی تبدیل شده که همه ویژگی‌های لازم برای سوژه یک گزارش جنجالی شدن را دارد؛ از نمایندگی در پرحاشیه‌ترین دوره مجلس و طلبگی تا اسیر شدن در عراق و حال برنامه سازی که او را در مسیری کاملا متفاوت با گذشته‌اش، مورد توجه و حتی انتقاد قرار داده است.

شهرتی که از یک بازداشت شروع شد

پس از حمله آمریکا به عراق، سعید ابوطالب که در آن زمان در صداوسیما فعالیت می‌کرد، به همراه یک گروه فیلمبرداری به عراق رفت و به دست نیروهای آمریکایی بازداشت شد. این بازداشت که کمتر از یک ماه طول کشید( برخی منابع زمان آن را ۴ ماه اعلام کرده‌اند)، با تبلیغات رسانه‌ای داخل ایران شهرتی یکباره برای سعید ابوطالب به همراه آورد، شهرتی که در نهایت او را به عنوان چهره‌ای فرهنگی معرفی کرد و در انتخابات دوره هفتم مجلس شورای اسلامی از سوی اصولگرایان و به عنوان نماینده تهران به کرسی مجلس رساند.

او که عضو کمیسیون فرهنگی مجلس بود، طرح استفاده مدیریت‌شده از ماهواره را در مجلس دنبال می‌کرد که طبق این طرح «سازمان صدا و سیما موظف است حداکثر تا شش ماه، با راه‌اندازی حداقل سه شبکه تلویزیونی با گستره کشوری، نسبت به دریافت و پخش هم‌زمان آن دسته از برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای که مغایر با ارزش‌ها و مبانی فرهنگ اسلامی و ملی نباشد، اقدام نماید». به گفته امین علم الهدی، ابوطالب مانند محمد خوش چهره، در انتخابات مجلس هشتم به خاطر نقدهای تند خود از راه یافتن به دوره بعدی بازماند.

اما این چهره اصولگرا در سال‌های بعد و به سبب انتقاداتش به دولت محمود احمدی نژاد و قرار گرفتن در جناحی که موسوم به اصولگرایان منتقد شد، به نوعی از اکثریت اصولگرایان مجلس هفتم کناره گرفت. او در انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۸۸ اعلام کرد «جبهه اصولگرایان حامی میرحسین» تشکیل شده ‌است. ابوطالب همچنین در مصاحبه‌ای اظهار کرد که «بیان شعارهایی علیه «اصل ولایت فقیه» و «حمایت از آرمان فلسطین» و شعار «نه شرقی نه غربی جمهوری ایرانی» از اعتراضات انتخاباتی جدا هستند و باید با عوامل آن برخورد شود». مصاحبه‌ای که انتقادات روزنامه کیهان از سعید ابوطالب را که از اصولگرایی به اصولگرایی منتقد تغییر موضع داده بود، در پی داشت.

نخستین فیلم مستند درباره مجلس

در روزهای پایانی مجلس هفتم، سعید ابوطالب با دوربین فیلمبرداری در صحن علنی مجلس به تصویربرداری مشغول بود که چند نماینده از جناح اکثریت به او اعتراض کردند چرا که به زعم آن‌ها او از وظایف نمایندگی‌اش دست کشیده و تخلف می‌کرد. روزنامه کیهان این اعتراض را در حالی با طعنه منعکس کرد که در آستانه انتخابات مجلس هفتم، ابوطالب را کارگردان بسیجی وصف کرده و از دوران بازداشت او در عراق به دست سربازان آمریکایی، سند افتخار ساخته بود. پس از موضع‌گیری‌های ابوطالب در سال ٨٨ او به ناگاه از صدا و سیما ناپدید شد و اثری تولید نکرد.

از زاویه پیدا کردن با احمدی نژاد تا همکاری با او

ابوطالب که زمانی از جمله حامیان محمود احمدی‌نژاد بود و بعدتر با او زاویه پیدا کرد در سال پایانی ریاست وی بر دولت، با «رالی ایرانی» هنرمندان به شبکه نمایش خانگی وارد شد. پس از آن نیز به فاصله زمانی کوتاه حضور خود را در حوزه برنامه‌سازی و در شبکه نمایش خانگی ادامه داد و در نهایت به پایه ثابت این شبکه‌ها تبدیل شد. حال و در ماه‌های پایانی دولت متبوع اصلاحات، ابوطالب اظهار کرده که مصمم است فیلمی با حضور محمود احمدی‌نژاد بسازد!

جالب است او که روزی از اصلی‌ترین مخالفان احمدی‌نژاد بود، چند ماه پیش در مصاحبه‌ای اعلام کرده که شخصا به احمدی‌نژاد علاقه دارد. او برخلاف تصور عامه، احمدی‌نژاد را در دوران کاری خود و در حوزه فرهنگ کاملا روشنفکر قلمداد کرد و گفت که او در برابر آزادی ماهواره با نیروی انتظامی چالش داشت! ابوطالب که خود از بانیان طرح ماهواره اسلامی بود سال‌ها بعد برنامه «شام ایرانی» را که برگرفته از برنامه «بفرمایید شام» شبکه منوتو بود تولید کرد. جالب است علاوه‌بر شباهت بیش از ٩۰ درصدی برنامه او با منوتو، او در مصاحبه‌ای اظهار کرد که هرگز در زندگی‌اش ماهواره تماشا نکرده است! حالا اظهارات تازه ابوطالب درباره احمدی‌نژاد در کنار ژانر کاری تازه‌اش که در «شام ایرانی» واکنش برانگیز شد و در «شب‌های مافیا» با پخش صدای دو خواننده ساکن لس آنجلس یعنی داریوش اقبالی و ابراهیم حامدی در خلال برنامه، به اوج خود رسید، این سوال را به وجود می‌آورد که چرخش ٣۶۰ درجه جوان انقلابی و متبوع اصولگرایان با چه نیتی دنبال می‌شود و چه سودی برای او و حامیان احتمالی‌اش دارد؟ به خاطر داریم که چند ماه پیش محمدرضا حیاتی به دلیل ابراز علاقه به صدای ابراهیم حامدی پس از ٣٩ سال کار در صدا و سیما به آسانی کنار گذاشته شد. سوال اینجاست که در پشت پرده چه رخ می‌دهد که در نهایت حیاتی را آواره غربت می‌کند و برای ابوطالب در «فیلیمو» و «نماوا» که مقصد پولسازی بسیاری از فیلمسازان شده، فرش قرمز پهن می‌کند؟!

سرمایه کسب و کار دائمی ابوطالب از کجاست؟

در ماه‌هایی که شیوع کرونا بسیاری از اهالی هنر را بیکار و گرفتار مشکلات اقتصادی عدیده کرده، سعید ابوطالب جزو پرکارترین تولیدکنندگان است. او در ماه‌های گذشته هم چند فصل از رئالیتی شو «شام ایرانی» را تولید کرده و هم مجموعه‌هایی مثل «شب های مافیا» و «۷۷ساعت». اما با وجود ضعف کیفی «شام ایرانی» و حتی عدم برقراری ارتباط لازم «شب‌های مافیا» با مخاطب ولی ابوطالب همچنان سفارش کار می‌گیرد و همچنان برنامه تولید می‌کند. سرمایه‌گذار برنامه‌های ابوطالب شرکت «هنر اول» معرفی شده که پیش‌تر سریال «آقازاده» محصول موسسه اوج را توزیع کرده بود. آن چه گفته شد شبیه به قطعه‌های یک پازل، می‌تواند چهره تازه‌ای از ابوطالب به مخاطب نشان دهد، چهره‌ای که در میان انبوه اخبار در حوزه فرهنگ و هنر، پنهان مانده و لازم است کمی به آن توجه شود!