مهمترین محورهای سخنان قاضیزاده در نخستین مناظره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به شرح زیر است؛
- وقتی که ما از حفاظت از ارزش پول ملی صحبت میکنیم آن طرف سکه کنترل تورم است. ما اگر بتوانیم تورم را در جامعه به عنوان ام المصائب کنترل کنیم پول ملی را هم میتوانیم حفظ کنیم.
- متاسفانه در کشور ما مسئولان مربوطه به جای اینکه مسؤول حفاظت از ارزش پول ملی باشند مسئول حفاظت از ارز خارجی شده اند. یعنی هنر ما این است که اگر بخواهیم مشخصات و یا وجهه صحیحی را از حکمرانی پول ملی تعریف کنیم این است که مسئول مشخصی در کشور ندارد و آن مسئولانی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم وظیفه پاسخگویی دارند مسئولیت خود را به گردن دیگران میاندازند.
- ای کاش رئیس بما خود را مانک مرکزی سئول حفظ ریال بداند تا دلار!
- ما یک بسته مفصلی در دولت سلام تهیه کردیم که 213 پروژه است که 51 پروژه آن مستقیما به مساله کنترل قیمت ها و تورم برمیگردد.
- وقتی از تورم صحبت میکنیم یعنی از نقدینگی و پول پرقدرتی که وارد بازار میشود حرف میزنیم؛ لذا از اصلاحات تغییر ساختاری بانک مرکزی باید صحبت کنیم همچنین از اصلاحات ساختار بودجهای باید صحبت کنیم.
- بخش عمده ای ازد کسری بودجه کشور را متاسفانه با خلق پول در حال تامین هستیم و تورم یک مالیات دائمی از سمت مردم پابرهنه به سمت دولت و به سمت طبقه مرفه میرود و این در طی 100 سال گذشته مرتبا ادامه داشته است.
- وقتی از تورم و حفظ ارزش پول ملی صحبت میکنیم از گسترش تولید و هدایت نقدینگی به سمت تولید حرف میزنیم و وقتی از تورم سخن میگوییم از کنترل قیمت ها در سطح بازار حرف میزنیم.
- انتظار مردم این است که وقتی که تا خرخره در مشکلات هستند، کاندیداها برای مشکلات امروزشان و آینده فرزندانشان بگویند که چه برنامههایی دارند؟
- اینکه بحث و مناظره اقتصادی به انحراف برده میشود، نشاندهنده این است که برخی از دوستان احتمالاً همینطور که در این سالها برنامهای برای اداره کشور نداشتند الان هم ندارند و با ایجاد دو قطبی های کاذب، تهمت و افترا و با بکار بردن کاندیدای پوششی میخواهند برنامه خود را نشان دهند.
- موانع تولید بودجه ساختاری، عدم بازگشت بدهیها و بدهکاران بانکی، مالیات و مواردی از این قبیل جزو مواردی هستند که سالها روی آن کار کردهام و میتوانم با آنها بپردازم.
- مسئله ما مدیریت است اما آن چه که مهمتر از مدیریت است وجود ساختارها و ساز و کارهای نادرست است، زیرا وقتی میخواهیم با فساد مبارزه کنیم ابتدا باید سراغ به اصلاح ساخت و سازها و موارد استضعافگر بروی.
-در این هشت سال گذشته نقدینگی که تولید شده است به ازای سرانه هر نفر ۴۰۰ میلیون تومان به هر نفر میرسد اما توزیع آن وام بانکی است چرا که نرخ سود تسهیلات زیر نرخ تورم است یعنی ما عملاً به کسی دارایی میدهیم و عملاً تورم این انگیزه را به او میدهد که هیچ وقت بدهی خود را صاف نکند چرا که هرچه بیشتر این پول را نگه دارد ارزش دارایی و افزایش پیدا میکند.
- ۶۵ درصد منابع بانکی به دهک اول داده شده است و ۹۵ درصد به مابقی داده شده است. ۷۰ درصد این مقدار به تهران داده شده است و مابقی به ۲۵ استان داده شده است؛ وقتی ما منابع را این گونه تقسیم می کنیم باید بشاگرد و مشکلات جنوب و خوزستان از آن دربیاید و خانه ۵۰۰ میلیون تومانی به خانه ۵ میلیارد تومانی تبدیل شود و این منابع تبدیل به آپارتمان شود؛ چرا که نحوه توزیع مشکل دارد.
-اگر این ساختار را حفظ کنیم و مدیران عوض شوند تفاوتی نمیکند، مثلا اینکه یک مدیریت جریان اصولگرا جای یک مدیر اصلاحطلب بنشیند تفاوتی ندارد اگر میخواهیم مشکلات اقتصادی واقعا حل شود باید ساختار را اصلاح کنیم.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟