وزیر سابقی که هر بار صحبت از او میشود خواه ناخواه بحث ثروت افسانهای او هم مطرح میشود به خصوص آنکه گاهی شایعات او را جز ثروتمندترین افراد ایران معرفی میکند. اولین بار هم که نام او بر سر زبانها افتاد به واسطه معرفی او در دولت نهم در سال ۱۳۸۴ به عنوان وزیر نفت بود اما حاشیههایی که از بابت ثروت او در آن زمان نیز مطرح شد محصولی را بر آن داشت تا از احراز پست وزارت نفت انصراف دهد و در عوض به آرامی به کار خود مشغول باشد تا در بزنگاه مناسب دوباره به میدان برگردد. این زمان مناسب پس از استیضاح مرحوم کردان از وزارت کشور برای او فرهم شد تا او ابتدا به عنوان وزیر کشور در سال ۱۳۸۷ معرفی شود و بعد از برگزاری انتخابات پر حرف و حدیث سال ۱۳۸۸ به وزارت رفاه و امور اجتماعی برود. او تا پیش از ادغام وزارت رفاه و امور اجتماعی با وزارت تعاون بر کرسی ریاست این وزارتخانه تکیه زده بود اما با ادغام آن اگرچه کنار رفت اما گویا از علاقه او به این وزارتخانه کم نشده است و در روزهای اخیر دوباره بحث از دخالت وی در تعیین مدیران این وزارتخانه دارد. البته این قدرت در تعیین افراد منسوب به خود بیدلیل نیست چرا که بار دیگر صحبت از کمکهای مالی او به ستاد رییسی در پیش از انتخابات مطرح هست. هم او و هم جبهه پایداری در انتخابات سیزدهم از نامزدی ابراهیم رییسی حمایت کردند که با توجه به مشی دولت سیزدهم در راضی نگه داشتن تمامی جریان اصولگرایی این موضوع سبب شده تا دست محصولی برای اعمال نظرات بازتر باشد.
البته این کمکهای گاه و بیگاه محصولی سببب شده او متفاوت از سایر اصولگرایان، به عنوان یک کمک کارمالی یا به عبارتی عابر بانک اصولگرایان شناخته شود که در بزنگاههای مهم به کمک همفکران خود آمده تا آنان از مشکلی مالی نداشته باشند. نقل قولی از مرحوم حسینیان نماینده سابق مجلس و از اعضای جبهه پایداری است که در رابطه با محصولی میگوید «اصولگرایان باید یک نفر پولدار داشته باشند تا از آنها حمایت کند و بتوانند رای بیاورند».این یک نفر پولداربودن سبب شده تا محصولی جایگاهی فراتر از وزن سیاسی خود در میان اصولگرایان داشته باشد و رفته رفته قدرت این عابربانک اصولگرایی بیشتر و بیشتر شود چرا که از دید بسیاری از دوستانش برای رای آوردن باید پول خرج کرد و به نوعی این موضوع سبب شده بسیاری رای خود را به نوعی به دلیل حمایتهای مالی او بدانند.
البته این کمکهای مالی بدون حاشیه نبوده است چرا که منشا و گاهی محل مصرف آن درست نیست. گفته میشود که در انتخابات سال ۱۳۸۴ در حدود ۴۵۰ میلیون تومان کمک به ستاد احمدینژاد کرد هرچند که بعدها عنوان شد این مبلغ را محصولی از بابت خمس خود در اختیار احمدینژاد قرار داده بود که این عمل از سوی بسیاری از مراجع تقلید قم تقبیح شد و استفاده از خمس را در مسائل سیاسی جایز ندانستند. بنابراین پول خرج شده در انتخابات سال ۱۳۸۴ برای ستاد احمدینژاد دارای مشکل شرعی بود و استفاده از آن درست نیست. البته این مسئله گویا به مذاق پایداریها خوش نیامده است و این گروه از نظر فقهی خود را بینیاز از مراجع میدانند از این رو چندین مرتبه اصطحکاکاتی بین طرفداران جبهه پایداری و مراجع قم ایجاد شده است که آخرین نمونه آن حمله سایت رجانیوز به آیت ا.. صافی گلپایگانی و هتک حرمت ایشان بوده است.
با این حال هر چه که باشد محصولی در پشت پرده در حال مستحکمتر کردن جایگاه خود است و احتمالا در آینده حرفهای بیشتری از محصولی در صحنه سیاست کشور زده شود. البته این جایگاه ارتباط مستقیمی با هزینه کرد او برای دوستان همفکرش دارد. جایی که برخلاف شعارهای اصولگرایی، کانونهای قدرت و ثروت در حال نزدیکی به هم هستند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟