محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اخیرا در جلسه مشترک مجلس و دولت، اظهاراتی درمورد بانک های خصوصی بر زبان رانده است. قالیباف ضمن حمایت از کاهش تکالیفی که دولت بر دوش بانک ها می گذارد، از «تحمیل بار اضافی به بانکها» به عنوان یک «تهدید» یاد کرد و گفت: بانک مرکزی، مجموعه دولت و مجلس باید مانع خلق پول در بانکها به ویژه بانکهای خصوصی شوند که هر روز کشور را به سمت مشکلات، تورم و گرانی سوق میدهند.
اظهارات قالیباف دو نکته اساسی داشت؛ اولین نکته مخالفت با تحمیل بار اضافی به بانکها بود که موضوعی مثبت و مورد حمایت عقلا و فعالان اقتصادی است.
تقصیر را به گردن بانک های خصوصی نیاندازید
دومین نکته اما، محل چالش است. قالیباف به ویژه بانکهای خصوصی را عامل رشد نقدینگی دانسته که این ادعا جای تردید دارد. زیرا بر اساس گزارشهای رسمی بانک مرکزی، اتفاقا این موضوع برعکس است و این، بانک های دولتی هستند که بیش از بانکهای خصوصی عامل رشد نقدینگی محسوب می شوند.
در این میان البته حساب بانک آینده جداست؛ بانکی که با حمایت فرزند یکی از روسای اسبق بانک مرکزی به جایی رسید که قوانین و بخشنامهها را زیر پا گذاشته و میگذارد. این بانک برای ساخت یک مجتمع تجاری در غرب تهران، سرمایه های فراوان مردم که آنها را با وعدههای فراقانونی و به قیمت اختلال در نظام پولی جذب کرده، به کار گرفته است.
این کار به وسیله زیر پا گذاشتن بخشنامههای بانک مرکزی به ویژه در زمینه نرخ بهره عملی شده؛ به گونه ای که در همه ادوار بهرهای بسار بیشتر از نرخهای مصوب بانک مرکزی به مشتریانش پرداخته و از این طریق، سرمایههای فراوانی را جذب میکند.
یک غریبه در بانک شهر
اخیرا داماد معاون اقتصادی رییس جمهور مدیرعامل بانک شهر شده است؛ فردی که تا سال ۹۳ هیچ گونه سابقه بانکی نداشته و در دوره ریاست ولی الله سیف بر بانک مرکزی، برای او رزومه سازی شد و این فرد جوان را بدون هیچ گونه تجربه خاصی به عضویت در هیات مدیره بانک شهر فرستادند و حالا همین فرد توسط بانک مرکزی در دولت ابراهیم رییسی در کمال ناباوری برای پستی بالاتر تایید صلاحیت شده و به مدیرعاملی بانک شهر منصوب شده است. چه انتظاری دارید این یانک پس از مدتی همچون بانک آینده نشود!
نام چنین اقدامی در سیستم بانکی، چیزی جز فاجعه نیست. تردیدی وجود ندارد که نظام بانکی با چنین تصمیماتی تضعیف خواهد شد و احتمالا اثرات تصمیمات نادرست توسط چنین مدیرانی، کل نظام بانکی را با مشکل مواجه خواهد کرد.
وقتی همه چیز دست شماست، از چه کسی انتقاد می کنید؟
نکته مهمتر این است که اکنون دولت و مجلس همگی در اختیار یک جریان است. اگر رییس مجلس اعتراضی به وضعیت بانک ها حتی بانک های خصوصی دارد، موضوع به رییس جمهور مربوط می شود. زیرا بانک های خصوصی هم تابع چارچوب و قوانینی هستند که بانک مرکزی تصویب کرده؛ بانک مرکزی ای که رییس آن را شخص رییس جمهور انتخاب می کند.
بر این اساس، از صفر تا صد اجرا و نظارت بر امور بانکی کار بانک مرکزی و در واقع ابراهیم رئیسی است. بنابراین انتظار زیادی نیست که توقع داشته باشیم که رییسی بدون بهانه جویی، اوضاع بانک ها را با ابزار سیاستگذاری و نظارت بانک مرکزی رو به راه کند.
به بیان دیگر، در شرایطی که هم سیاستگذاری و هم نظارت بر نظام بانکی از صفر تا صد در اختیار خود شماست، دیگر از چه کسی انتقاد می کنید و تقصیر را به گردن چه کسی می اندازید؟
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟