باید دید چهل سالگی جشنواره و انتظار برای رشد و بالندگی آن با آشی که مدیران سینمایِ منتخب دولت سیزدهم برای آن پختهاند، چگونه به انجام خواهد رسید. بخصوص که این انتخاب، در واقع خوراک اقتصادی یک سال آینده سینمای ایران است و از این حیث، نقش حیاتی برای آن خواهد داشت...
رقابت دو قطبی سرمایه گذارانِ بخش دولتی با سیاستگذاریهای خاص و بخش خصوصی با محتوای خاص هر سال در جشنواره فیلم فجر مورد بحث است. امسال اما به دلیل پیشی گرفتن بخش دولتی از آثار سینمای مستقل، گمانهزنیها حکایت از قوت گرفتن فرضیه جهت دار بودن انتخاب آثار توسط هیأت انتخاب را دارد که شاید عمدا یا سهوا موجب بازماندن تعداد بیشتری از آثار سینمای مستقل از چرخه رقابت شود. گویی جشنواره چهلم، میدان رقابت را از بزرگان و چهرههای موفق جشنواره خالی کرده تا جا برای مانور عدهای وجود داشته باشد. چنانچه فیلم «برادران لیلا» (سعید روستایی) با حضور ترانه علیدوستی، پیمان معادی، نوید محمدزاده، فرهاد اصلانی و سعید پورصمیمی، به دلیل آنچه «آماده نشدن فیلم» گفته شده است، در جشنواره حضور ندارد.
همینطور است فیلم «شب، داخلی، دیوار» (وحید جلیلوند) که نوید محمدزاده در نقش یک فرد نابینا در آن بازی میکند و «تفریق» (مانی حقیقی) که آن هم به بهانه آماده نبودن به جشنواره نمیرسد، در عین حال، فیلم محمدحسین مهدویان که در حال ساخت است و هنوز فیلمبرداری آن تمام نشده و زیر میز تدوین نرفته است، معلوم نیست چگونه از سوی هیئت انتخاب برگزیده شده است!
«جنگ جهانی سوم» (هومن سیدی)، «کابل پلاک ۱۰» (نوید محمودی) و «قاتل و وحشی» (حمید نعمتالله) نیز جز فیلمهای انتخاب شده نیستند و بیش از آن که انتخاب نشدنشان مهم باشد، این مهم است که دلیل انتخاب نشدن این فیلمها، همان دلیلی است که برای هشت سال آینده، دورنمای سینمای ایران را هشداردهنده و بغرنج جلوه میدهد. هرچند دولت فعلی گاه از سوی مدیران خود اعلام کرده که حمایت مستقیم در تولید آثار سینمایی جزء سیاست گذاری هایش نیست و ترجیح می دهد کار را به بخش خصوصی بسپارد اما با نگاهی به آرایش فیلمهای جشنواره در سال جاری در مییابیم که شاید گاهی این سینمای خصوصی، چندان هم خصوصی نیست. بخصوص که آثار جشنواره بخش بزرگی از قلک اقتصادی سینما در سال جاری و آینده را نیز پوشش خواهد داد.
برای مثال تنها نگاهی اجمالی به فیلمهای کوتاه داستانی حاضر در بخش کوتاه جشنواره فجر چهلم نشان می دهد که شصت درصد فیلمها، ارگانی هستند. نیمی از فیلمها با حمایت انجمن سینمای جوانان ایران تولید شدهاند و مرکز گسترش هم با یک فیلم در بخش کوتاه فجر حضور دارد. محمود غفاری کارگردانی که او را با «شماره ۱۷ سهیلا» به یاد داریم و امسال هم در بخش جنبی نسلهای برلین ۲۰۲۲ با فیلم «روز سیب» حضور دارد در بخش کوتاه فجر چهلم هست. نام محمود غفاری به عنوان تهیهکننده پای فیلمی کوتاهی به نام «گوزن» خورده است. آرین وزیردفتری و شادی کرمرودی زوجی که با فیلم «بی رویا» به تهیهکنندگی هومن سیدی و سعید سعدی در بخش مسابقه اصلی جشنواره فجر حاضرند در بخش کوتاه فجر هم حاضرند. شادی کرمرودی بازیگر «بی رویا»ست و وزیردفتری، کارگردان آن.
بنیاد سینمایی فارابی یکی از نهادهایی است که به عنوان بازوی اجرایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در زمینه سیاستها و جهت گیریهای فرهنگی و هنری فعالیت میکند.۴ فیلم از ۲۲ فیلم انتخاب شده در بخش سودای سیمرغ، در این دوره از جشنواره فیلم فجر به طور مستقل متعلق به بنیاد سینمایی فارابی است. فیلمهای «لایههای دروغ»، «نگهبان شب» و «بدون قرار قبلی» در جشنواره چهلم فیلم فجر، با حمایت بنیاد سینمایی فارابی تولید شده است.
حوزه هنری انقلاب اسلامی هم که به عنوان یکی از نهادهای فعال در عرصه سینما و فیلمسازی زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی حضور دارد، فیلمهای سینمایی «ضد» و «صورت فلکی» را به صورت مستقل برای نمایش در چهلمین جشنواره فیلم فجر ارائه کرده است.
دو فیلم سینمایی «دسته دختران» و «شادروان» هم به صورت محصول مشترک بین دو نهاد یعنی بنیاد فارابی و حوزه هنری انقلاب اسلامی تولید و در جشنواره فیلم فجر شرکت کرده اند.
نکته جالب توجه چهلمین جشنواره فیلم فجر آنجا است که سازمان فرهنگی رسانهای اوج با تک فیلم خود یعنی «پسر مریم» در جشنواره شرکت کرد که آن هم توسط هیأت انتخاب چهلمین جشنواره فجر مورد قبول قرار نگرفت. با این حال این سازمان توانست با یک مستند به بخش جنبی فجر راه پیدا کند. نگاهی به فهرست فیلمهای مستند جشنواره فجر چهلم نشان می دهد که غلبه ارگانی ها مثل بخش فیلم کوتاه و بلند انکار ناپذیر است. هرچند سهم اوج کمتر از سال های پیش است اما سهم برادران اون محفوظ باقی مانده است! مرکز گسترش با دو فیلم «آن مرد با اتوبوس آمد» ، و «دبستان پارسی»، مرکز مستند سوره حوزه هنری با «هیچکس منتظرت نیست»، صداوسیما با «احتضار» و «تفنگ برادرم» و سازمان اوج با «سرباز شماره صفر» در بخش مستند حاضر است. این فیلم محصول باشگاه استانی رشد اوج در کهگیلویه وابسته به سازمان اوج است و داستانی دردناک دارد از زندگی یک جانباز کربلای چهار که همه اسناد پزشکی از بین رفته.
گویی اوج که نتوانسته بود فیلم «پسر مریم» که در پایتخت و با هزینه بالا تولید شده بود را وارد بخش اصلی فجر کند حالا از طریق یک جوان شهرستانی به نام محمد سلیمیراد که با بودجهای حداقلی یک مستند تراژیک ساخته وارد جشنواره فجر چهلم شده بلکه موفقیت این جوان شهرستانی زمینهای باشد برای تغییر نگرش روسای این سازمان در توجه بیشتر به جوانان دور از مرکز.
حال باید دید چهل سالگی جشنواره و انتظار برای رشد و بالندگی آن با آشی که مدیران سینمایِ منتخب دولت سیزدهم برای آن پخته اند، چگونه به انجام خواهد رسید. بخصوص که این انتخاب، درواقع خوراک اقتصادی یک سال آینده سینمای ایران است و از این حیث، نقش حیاتی برای آن خواهد داشت...
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟