در ۲۱ دسامبر همان سال، پوتین قانونی وضع کرد که روند جذب کریمه به روسیه را تکمیل نموده و رهبران غربی را به چالش کشید. هشدارها در مورد جنگی تمامعیار و تجمع نیروهای گسترده در نزدیکی مرز اوکراین، برای تماشاگر پیغامی بیش از یک نشان دژاوو دارد.
تنش اخیر، خاطرات درگیریهای اولیهای را زنده کرد که هشت سال پیش آغاز شد و به تبع آن شاهد الحاق کریمه به روسیه از اوکراین بودیم و آغاز خونریزی در مناطق دونتسک و لوهانسک در شرق کشور که تا به امروز هم ادامه دارند.
دست رد به اتحادیه اروپا
در نوامبر ۲۰۱۳، ویکتور پانوکوویچ، رئیسجمهورِ اوکراین (که از طرافداران روسیه بود) با امتناع از امضای توافقنامهی همکاری در آستانه نشست سران در ویلنیوس، لیتوانی، روابط نزدیکتر با اتحادیه اروپا را رد کرد.
یانوکوویچ توسط روسیه تحت فشار قرار گرفت و روسیه متعاقباً به اوکراین ۱۵ میلیارد دلار کمک اقتصادی کرد. اما اتهاماتی نیز هستند مبنی بر اینکه بروکسل و صندوق بینالمللی پول در برنامههای خود برای نجات اقتصاد در حال شکست اوکراین کُند و انعطافناپذیر عمل کردند.
طرد یانوکوویچ، شهروندان خشمگین را به خیابانهای کیف فرستاد. ناآرامیها طی چندین ماه تشدید شدند و نیروهای امنیتی تلاشهاشان را برای سرکوب اعتراضات انجام دادند. دهها نفر در خونینترین روز خشونتها، یعنی بیستم فوریه ۲۰۱۴، در میدان استقلال کیف جان باختند.
در اواخر فوریه، یانوکوویچ گریخت و پایتخت به دست احزاب گونهگون طرفدار اروپا افتاد. تمرکزها بر کریمه معطوف شد؛ شبهجزیرهای در جنوب کشور، که محل زندگی اکثریت قومی روسی و جایگاه استقرار ناوگان دریای سیاه روسیه بود.
پوتین ارتش خود را برای یک تمرین نظامی غیرمنتظره به مرزهای اوکراین اعزام کرد و جتهای جنگنده در امتداد مرزهای غربی روسیه در حالت آمادهباش قرار گرفتند. پس از آن در روز پنجشنبه مورخ ۲۷ فوریه، مردان مسلح بدون نشانی روی یونیفرمهاشان، ساختمانهای دولتی را در کریمه تصرف کردند؛ و یک روز بعد از آن نیز کنترل دو فرودگاه کریمه را به دست گرفتند.
بازارها به تلاطم افتادند
تجمع در بازار والاستریت در بعدازظهر جمعه به دلیل شایعاتی که حمله نظامی روسیه ایجاد کرده بود، کمرنگ شد. در آن هفته همچنین روبل در برابر یورو، به پایینترین حد خود و در برابر دلار به پایینترین حد در پنج سال اخیرش سقوط کرد. گریونای اوکراین پیش از این به دلیل وحشتهای پیشفرض سقوط کرده بود.
دوشنبهی پس از آن، و بعد از آخر هفتهای که اوکراین در آمادگی برای جنگ پشتسر گذاشت، DAX آلمان با قرار گرفتن در معرض شدید گاز روسیه، ۳.۳ درصد سقوط کرد، که بزرگترین سقوط آن از تاریخ می ۲۰۱۲ به حساب میآمد. سهام روسیه در همان روز ۱۰.۸ درصد کاهش را تجربه کرد.
سهام شرکت اپراتور تلفن همراه مگافون در بورس مسکو ۱۱ درصد کاهش یافت، در حالی که شرکت نفتی روس ۴ درصد و گازپروم ۱۴.۵ درصد کاهش را تجربه کردند؛ اسبربانک نیز ۱۵ درصد سقوط کرد. سهام شرکتهای روسی QIWI و Mobile Telesystems نیز ضربه خوردند و به ترتیب ۱۱ و ۱۲.۶ درصد کاهش را تجربه کردند.
در بخشهای دیگر، شرکتهایی که در معرض نظارت شدید روسیه و اوکراین قرار دارند، یکیاش «خودروساز فرانسوی رنو» بود که در آن روز دوشنبه ۵ درصد سقوط کرد و دیگری هم «UniCredit» ایتالیا بود که ۴.۱ درصد کاهش داشت.
مردان سبز کوچک
رئیسجمهور روسیه (پیش از آن که یک ماه بعدش حاضر به پذیرش موضوع شود)، ابتدا انکار میکرد که سربازان بدون نشان در کریمه (که اکنون به عنوان «مردان سبز کوچک» پوتین شناخته میشوند) سربازان روسی هستند.
در ماه مارس، کریمه در یک همهپرسی با اکثریت قاطع به خروج از اوکراین رأی مثبت داد (اقدامی که اروپا و امریکا آن را غیرقانونی دانستند و به اعمال تحریمها علیه این کشور منجر شد).
پوتین در ۲۱ مارس قانونی را امضا کرد که فرایند جذب کریمه به روسیه را تکمیل میکرد. و رهبران غربی نظیر باراک اوباما، رئیسجمهور وقت ایالاتمتحده را که از آن زمان به دلیل ملایمت بیش از حد در حمله به روسیه با انتقادهای شدید مواجه شده بود، به چالش میکشید.
ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه وقت بریتانیا، اقدامات روسیه را «بزرگترین بحران اروپا در قرن بیستویکم» توصیف کرده است.
#روزنامه اینترنتی فراز #سایت فراز
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟