در روزهای اخیر حرف و حدیث هایی بر سر انتقال صنعت فولاد ایران به سوریه وجود دارد. تولید کننده گان وکارخانه داران صنعت فولاد از فاطمی امین، وزیر صنعت نقل می کنند به آنها پیشنهاد انتقال سرمایه و صنعتشان به سوریه را داده. گویا این پیشنهاد در واکنش به گلایههای تولیدکنندگان فولاد از وضعیت این صنعت در ایران بوده.
در این شرایط «ایرنا» گزارش داده که صنعت فولاد کشور توانسته در سال ۱۴۰۰ با ۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار محصول به ۵۹ کشور جهان صادر کند. حال با توجه شرایط موجود و تعطیلی کارخانه ها و زمزمه خروج کارخانهداران از این صنعت آیا صنعت فولاد ایران در سوریه نیز ۷/۴ میلیارد دلار صادرات خواهد داشت؟
صنعت فولاد ایران در سال های اخیر با چالشهای مثل گرانی و قطعی برق و گاز، انحصارگرایی و اخیراً افزایش تعرفه عوارض صادراتی متعددی دست و پنجه نرم میکند.
این چالشها در سال گذشته به جای رسید که ۱۱۰ کارخانه فعال در بخش خصوصی تعطیل شدند. وزیر صنعت نیز در واکنش به اعتراض تولیدکنندگان نسبت به وضع موجود از آنها خواست که جمع کنند و بروند سوریه.
اگر چه انتقال شرکت ها صنایع انرژیبر به کشورهای دیگر میتواند ابتکار جالبی باشد و منجر به بهینهسازی منابع شود اما کارشناسان این تصمیم را نشدنی میدانند. چهبسا کشورهای توسعهیافتهای که فعالیت کارخانههای صنایع سنگین خود را به کشورهای کمترتوسعهیافته منتقل میکنند. حالا کارشناسان و تولید کننده گان صنعت بر این باور اند که سوریه در تامین منابع خود حتی برای مصارف خانگی به کشورهای دیگر وابسته است و از سوی هم تولید کننده به دنبال منافع و سود خود میگردد و در سوریه نفعی برای آنها وجود ندارد.
آنطور که آمارهای رسمی خبر می دهند درآمد ۷ میلیارد و ۴۰۰میلیون دلاری ایران از این بخش در سال ۱۴۰۰ مربوط به صادرات۱۱.۶ میلیون تن انواع محصولات زنجیره فولاد بوده. رقمی که در سال ۱۳۹۹ حدود ۹ میلیون تن و سال قبل از آن۱۰ میلیون و ۳۶۳ هزار تن بوده.
گلایههای تولیدکنندگان فولاد از وضعیت این صنعت در حالی است که علی رغم افزایش صادرات در سال گذشته، دولت با وضع عوارض صادراتی فولاد محدودیت جدیدی پیش روی تولیدکنندگان و صادرکنندگان قرار داده است.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟