یک نماینده مجلس شورای اسلامی تبدیل شاخص شناخت حق و باطل به جای اصول و مبناها به افراد، بیان مواضع باطل از طریق برخی خواص یا جامعه نخبگانی و سکوت گروههای مرجع اجتماعی را از ویژگیهای جامعهای عنوان کرد که مسیر شناخت حق و باطل را گم کرده است.
وی تاکید کرد: وقتی در جامعهای مسائل را در قالب مشکل طرح میکنیم، اینها قابل حل نیست؛ مگر اینکه ما آنها را تبدیل به مسأله کنیم؛ باید در یک جامعه در صورت وجود مشکلات، آنها را جزء جزء و تبدیل به مسأله کرد تا قابل حل شود. تا زمانی که حرفهای کلان و کلی بزنیم نمیتوانیم در جامعه آنها را تبدیل به مسأله و حل کنیم.
این نماینده مجلس در ادامه به بیان ویژگیهای جامعهای پرداخت که در آن افراد حق و باطل را از هم گم میکنند و گفت: یکی از ویژگیهایی که افراد جامعه حق و باطل را کنار میزنند و آن جامعه را با مشکل مواجه می کنند این است که شاخص شناخت حق و باطل به جای اصول و مبناها، به فرد سپرده می شود و جوامع معمولاً اینگونه در چنین جایی مسیر را گم میکنند و به جای اینکه نگاه کنند که معیار حقوق باطل چیست و بر مبنای آن تحلیل کنند و نظر بدهند، به سمتی حرکت میکند که بعضاً این افراد معمولاً چهره یا شاخص یا برخی اخبار تبدیل به جایگاه حق و باطل میشوند.
خضریان دومین ویژگی جوامعی که در شناخت حق و باطل دچار مشکل هستند را اینگونه بیان کرد که زمانی که افرادی در جامعهای که مستعد بروز چنین اتفاقات و اعتراضات و حواشی است، مواضع باطل را از طریق برخی خواص یا جامعه نخبگانی شاهد میشویم؛ منظور از مواضع باطل در همین موضوع خاص اخیر حرف بی سند و بی مبنا زدن است؛ جامعه در این موضوع خاص در حال نگاهکردن به نخبگان خود است و آنها در چنین شرایط بی مبنا و بی سند موضع گیری میکنند که این جامعه را ملتهب میکند.
وی افزود: سومین ویژگی که میتواند از موضع جامعه شناسی سیاسی درباره جوامع دچار مشکل در تشخیص حق و باطل صحبت کرد بعضاً سکوت گروههای مرجع اجتماعی است؛ درحالی که جامعه معیارها را کنار گذاشته است و به چهرهها نگاه می کند و آنها نیز مواضع باطل میگیرند، برخی از گروههای مرجع اجتماعی سکوت میکنند و به جای اینکه درباره حرف حق صحبت کنند و آن را تبیین کند، سکوت اختیار میکنند و این سکوت نیز به متلاطمتر شدن جامعه کمک میکند.
این نماینده مجلس اظهار کرد: از دیگر ویژگی چنین جوامعی، به هم ریختن مرز بین دوست و دشمن است؛ یکی از نشانههایی که نشان میدهد جامعه دچار سخت شدن شناخت حق و باطل است، زمانی است میبینیم فردی که تا دیروز فکر میکردیم دوست ماست، موضعی میگیرد که میبینید همراستای دشمن ماست و میبینید که مرز بین دوست و دشمن در حال تغییر است؛ در حالی که در جامعهای مثل ایران یک مسألهای موضوع نقد، اعتراض یا نقطهای برسد که فرد بگوید من دیگر نمیتوانم این موضوع را تحمل کنم و اعتراض دارم به مسأله، مشاهده میکنیم که از این موضوع خاص برخی برداشتهای بعدی انجام میدهند و به جای حل مسأله، در دایره دوست فضا رادیکالتر میکنند و فضا را به سمتی سوق میدهند که نه تنها مسأله دیگر قابل حل نیست بلکه دیگر نمی شود درباره آن صحبت کرد.
خضریان با تاکید بر اینکه حتماً یکپارچگی ایران اسلامی برای ما اهمیت دارد، گفت: اما کسانی که در دایره دوست به این یکپارچگی ملی ضربه میزنند، تغییر مرز بین دوست و دشمن است و وقتی گروههای مرجع اجتماعی سکوت میکنند و تبیین نمیکنند، این عدم تبیین هم مشکل را اساسیتر میکند.
وی تاکید کرد: همه اینها زمانیکه جامعه مستعد رخ دادن التهاب دارای یک عقبه مردمی باشد و این عقبه هم معترض است، منجر به ملتهبتر شدن جامعه میشود.
این نماینده مجلس تاکید کرد: در کوتاه مدت میتوانید از اقدامات سخت و نیمه سخت بهره ببرید اما جامعه برای اینکه بتواند وارد مرحله آرامش و ترمیم شکافها شود، حتماً نیاز به گفتوگو دارد.
خضریان با بیان اینکه «ما تنها درباره یک موضوع میتوانیم به گفتوگو بنشینیم»، اظهار کرد: گفتوگو به معنای این نیست که ما درباره مبدأ و اصول مان یا هدف یا مقصدمان با کسی گفت و گو کنیم ولی درباره مسیر که میتوانیم گفتوگو کنیم؛ شاید مسیری که بعضاً مسئولان درباره آن تصمیمگیری میکنند به بیراهه برود یا مسیر دورتری باشد، باید صدای جامعه را درباره رسیدن به یک مسیر کوتاهتر و امنتر و مسیری که بیشترین حمع میتواند با آن همراهی کند گفتوگو کنیم و کسی نیز نباید در این باره واهمه و تعصبی داشته باشد.
جابجا شدن متن با حاشیه در یک جامعه بر التهاب اجتماعی اضافه میکند
وی اظهار کرد: جابجا شدن متن با حاشیه در یک جامعه بر التهاب اجتماعی اضافه میکند به این معنا که کسانی که در روزی در موضوعی ادعایی را طرح میکنند، چون میدانند این ادعا در جایگاه باطلی قرار دارد، اگر بخواهند در آن موضوع باقی بمانند چون امکان اثبات آن برایشان وجود ندارد، دست به جابجایی حاشیه و متن میزنند و هر روز مسائل کوچک را بزرگ میکنند و مسائل بزرگ را کوچک میکنند و با جابجایی متن و حاشیه تلاش میکنند جبهه حق را در مقابل باطل خودشان قرار ندهند.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ما باید بر اساس مسئولیتهای اجتماعی به سمت حل مسئله حرکت کنیم، گفت: دانشجو و دانشگاه به خاطر داشتن فضای فکری نقش موثری برای حل مسائل جامعه دارد که نمیتوان ذرهای در آن شک کرد. البته در حال حاضر محیط علوم انسانی در دانشگاهها نسبت به مسائل اجتماعی داخلی دچار یک عقب ماندگی است که باید به روزرسانی شود.
وی ادامه داد: ما باید جامعه را به سمت داشتن تحلیل از اتفاقات پیش ببریم. تا زمانی که جامعه به سمت اغنای اجتماعی نرود و نتوان جامعه را اغنا کرد، این التهابات وجود دارد. باید بر اساس محور عقلانیت حرف یکدیگر را شنیده و مبتنی بر مستندات حرف بزنیم و هم آوا شویم. باید بتوان با یکدیگر گفتوگو کنیم و باب گفتوگو باز شود.
خضریان در عین حال گفت: البته من درباره باز شدن باب گفتوگو حرف دارم مبنی بر اینکه از ۱۰ سال پیش موضوع کرسیهای آزاداندیشی در دانشگاهها مطرح و قرار شد موضوعات مختلف اجتماعی، فرهنگی، فکری در محیط دانشگاه به صورت آزادانه بحث شود اما چقدر نخبگان حوزه علوم انسانی به این کار ورود کردند؟ وقتی جامعه در شرایط آرام قرار داشت چرا گفتوگو صورت نگرفت و وقتی جامعه دچار بحران میشود تازه صحبت از گفتوگو میکنند؟ به نظر میرسد که این همان برنامه چانه زنی از بالا و فشار از پایین است. چون میگویند شرایط ناآرام اجتماعی است پس از گفتوگو به اسم عقب نشینی استفاده میکنند. چون آنها در زمان خود حاضر به گفتوگو نشدند؛ البته باز هم ما از اینکه جامعه به سمت گفتوگو رود استقبال میکنیم و تاکیدمان بر این است که باید با داشتن وحدت از ایجاد دو قطبی کاذب پرهیز کرد.
خضریان ادامه داد: امثال من که در جایگاه بچههای انقلاب قرار داریم بپذیریم که باید در محور گفتوگو بتوان همدیگر را قانع کنیم، البته نباید شرایط به سمت دوقطبی شدن سوق پیدا کند و در عین حال هم اختلاف نظر و وحدت اجتماعی مد نظر قرار گیرد. اساسا وقتی به خانواده خود رجوع میکنیم آیا همه در مورد همه مسائل هم نظر هستند. حتما در جامعه به عنوان یک خانواده بزرگتر وجود اختلاف نظر طبیعی است. هیچ کس به دنبال حذف جریانات و گروهها نیست البته که ما همهمان یک منافع مشترک داریم و میتوانیم ضمن احترام به هم حرفهایمان را بیان کنیم.
وی با تاکید بر اینکه جنگ نرم موضوعی شناخته شده در دنیا است این پرسش را مطرح کرد که آیا جامعه آگاهی نسبت به جنگ نرم دارد؟ این نخبگان جامعه هستند که جنگ نرم را درک میکنند و باید آن را در حوزه اجتماعی و به جامعه تسری دهند.
با آگاه شدن جامعه نسبت به ابزار جنگ نرم شرایط به سمت اقداماتی مثل فیلترینگ نمیرود
نماینده تهران با اشاره به اتفاقات یک ماه گذشته در کشور گفت: مواضع دولتها و جریانها را در یک ماه گذشته مرور کنیم. آیا همه آنها هم راستا با هدف اعتراضات اجتماعی ما حرکت کرده یا اهداف خبیثانه خود را داشتند؟ آیا زمین خوردن اقتصاد ما منافع ما را تامین میکند یا اینکه تامین کننده منافع دشمن است. باید این موارد در دانشکدههای علوم انسانی مورد بررسی قرار گرفته و به فضای جامعه اعلام شود. تا زمانی که مقابلهای با فضای جنگ نرم در حوزه فکر، هنر و رسانه نداشته باشیم به سمت اقداماتی میرویم که درست نیست. نمونه آن فیلترینگ، بگیر و ببند و محدودسازی است. حال اینکه اگر جامعه نسبت به ابزار جنگ نرم آگاه شده و واکسینه شود، مسیر اول به جایی نرسیده و مسیر دوم جایگزین میشود.
به گزارش ایسنا، در ادامه یکی از دانشجویان از خضریان پرسید که در فضای فعلی دیدگاههای رادیکالی نسبت به دانشجویان و نخبگان وجود دارد که شاهد برخوردهایی با دانشجویان بودیم که نمونه بارز آن مربوط به برگزاری جلسه سخنرانی شما بود که همه برخوردها را دیدید. در این شرایط چه کاری باید انجام داد.
خضریان در پاسخ گفت: در حال حاضر جامعه ما دچار محیط فتنه گون است. چون حق و باطل با یکدیگر مخلوط شده و جامعه نمیتواند به درستی حق و باطل را تشخیص دهد. قطعا در شرایط فعلی ادامه برخورد سخت و نیمه سخت باعث حل موضوع نمیشود. بلکه باید نخبگان طرفین دانشگاهی به میدان آیند و صحبت کنند. چون در فضای غیر عقلانی امکان حل مسئله وجود ندارد و مسیر به سمت برخوردهای سخت و نیمه سخت تسهیل میشود. نباید دانشگاه به گونهای رفتار کند که پای برخورد نیروهای امنیتی به این محیط تسهیل گردد.
وی با بیان اینکه در طول این مدت با وزیر علوم و معاونانش صحبت کرده، گفت صحبتهایی با وزیر علوم و معاونانش درباره دانشگاه شریف و علامه داشتهام، دانشگاه تهران هم به جز روزهای ابتدایی، موضوعی نداد که همان زمان هم تذکراتی را دادم اما موضوع دانشگاه تهران به پیچیدگی شریف نیست. انتظار ما این است که نخبگان باورمندی داشته باشند که جزو جامعه نخبگی هستند نه اینکه محیط دانشگاه به گونهای شود که آن شرایط را در یک ورزشگاه هم نمیبینید.
وی با اشاره به اتفاقات رخ داده برای برگزاری مراسم سخنرانی امروزش در دانشگاه تهران گفت: اگر اصراری بر گفتوگو نداشتم پیش از این به توصیه رئیس دانشگاه عمل میکردم که گفته بود بعد از ۱۰ آذر به دانشگاه بیایم اما من برای دانشجو احترام قائلم و به دانشگاه آمدم. امروز هم میتوانستم مصاحبه کنم که دانشگاه اجازه حضور هم ندادهاند که خیلی هم برای من راحتتر بود اما تا نشستن دانشجویان در کف سالن جلو رفتم تا با یکدیگر گفتوگو کنیم.
به گزارش ایسنا، دانشجوی دیگری از خضریان پرسید در حال حاضر با وضعیت فیلترینگ بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی با مشکل مواجه شدند. مجلس چه اقدامی میخواهد انجام دهد، از طرف دیگر واکنش مجلس به برخوردهای خشن با مردم و دانشجویان چیست؟ اگر کسی بخواهد اعتراضی مسالمت آمیز داشته باشد به او مجوز نمیدهند. تکلیف چه است؟
خضریان در پاسخ گفت: در وهله اول لازم است توضیح دهم که من به عنوان یک نماینده و نه به عنوان کل مجلس صحبت میکنم. مواضع مجلس زمانی است که همه یا اکثریت نمایندگان آن را به تصویب رسانده باشند.
وی ادامه داد: درباره موضوع فیلترینگ باید گفت که این اتفاق پاسخ به کسانی است که وقتی مجلس یازدهم میخواست فضای مجازی را ساماندهی، مدیریت و قاعده مند کند، گفتند که مجلس به دنبال فیلترینگ است. آنها امروز بگویند که آیا فیلترینگ به قانون مجلس نیاز داشت و تاکنون این کار با قانون مجلس انجام شده است؟ آیا میشود مدیریت فضای مجازی را به دشمن واگذار کرد یا باید آن را قاعده مند نمود؟
سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰، گفت: عموم کارهای ما در فضای مجازی انجام میشود. منتهی فیلترینگ با یک رای قاضی هم رخ میدهد و تا این سطح میتوان کار را انجام داد. ما در مجلس دنبال ساماندهی شرایط بودیم آن وقت ما را متهم به فیلترینگ میکردند. این ماخذه توسط کسانی مطرح شده که دنبال منافع اقتصادی در فضای مجازی بی در و پیکر بودند؛ فرزند من در همین فضای مجازی باید درس میخواند اما اینترنت کودک و بزرگسال یکی بود. در کجای دنیا این اتفاق رخ میدهد؟
وی ادامه داد: شرایط فعلی اثبات کرد که فیلترینگ نیاز به مجوز مجلس ندارد و قابل انجام است. در شرایط بحرانی وقتی یک نهاد امنیتی اعلام میکند که برای حفظ امنیت جامعه به چه مواردی نیاز دارد، آن موارد را در اختیارش قرار میدهند. چون امنیت در همه مسائل ترجیح است. این تصمیم هم در همین راستا گرفته شده است. البته که ما در کشوری زندگی میکنیم که شوراهای عالی و قوه قضائیه وجود دارد و بر مبنای رای یک قاضی فیلتر صورت میگیرد تا وقتی که ساماندهی فضای مجازی به صورت قانونی در نیامده است هر کدام از نهادها ظرفیت و اختیاری داشته و از آن هم استفاده میکنند. مجلس هم به دلیل قانونی نکردن این موضوع دستش برای نظارت کوتاه است.
باید برخوردهای اخیر نیروی انتظامی بررسی دقیقتر شود
خضریان در مورد برخوردها با مردم و دانشجویان گفت: باید برخی برخوردهای نیروی انتظامی مورد بررسی دقیقتر صورت گیرد. اگر کسی تخلفی کرده باید برخورد شده و دستگاه انتظامی پیگیری کند. البته اگر شما مستنداتی دارید به دستگاه قضایی شکایت کنید و به ما هم در کمیسیون اصل ۹۰ دهید و ما آن را در کمیسیون رسیدگی میکنیم. باید با ماموری متخلف برخورد شود. اگر هم این نوع رفتارها در آن دستگاه نهادینه شده باشد باید بازنگری صورت گرفته و اقدامات قانونی انجام شود.
وی افزود: البته باید شرایط دو طرف را دید که چه اتفاقی رخ داده است. هر چند معتقدم پلیس در جایگاه پلیس و بسیج در جایگاه امنیت گزینش شده و آموزش دیدهاند و باید رفتارهایشان با کسانی که دنبال ناامنی هستند، متفاوت باشد.
وی خاطرنشان کرد: در مظلومیت نیروهای امنیتی همین بس است که تعداد کشتههای نیروهای حافظ امنیت بر معترضین غلبه داشته است. این نشان میدهد که خشونت در دستگاه پلیس ما نهادینه نشده است. البته که رفتارها و انحرافات قابل بررسی است.
سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ درباره اعتراضات مسالمت آمیز، گفت: این موضوع در دولت و کمیسیون شوراها در حال بررسی است که از جمله نقاط ضعف به شمار میآید. البته این بی انصافی است که بگوییم در جمهوری اسلامی جایگاهی برای اعتراض مسالمت آمیز وجود نداشته است. این ظرفیت بوده اما باید ارتقاء پیدا کند.
در عین حفظ اتحاد نباید به دنبال یکدست سازی جامعه باشیم
به گزارش ایسنا، علی خضریان در ادامه این نشست دانشجویی در پاسخ به پرسشی درباره جایگاه مجلس در جامعهای که دارای گروههای مختلفی است که هر کدام دارای منافع و خواستههای متفاووی هستند، اظهار کرد: در هیچ دورهای با جامعهای یک دست مواجه نبودیم؛ در دهه ۶۰ و حتی در زمان پیروزی انقلاب اسلامی هم جامعه ما جامعهای یک دست با اهداف مشترک نبوده است. در زمان رفراندوم جمهوری اسلامی ایران جامعه تلاش میکند که به دلیل اهداف مشترک، در موضوع مشترکی با هم اجتماع کنند و رای بالایی به نظام جمهوری اسلامی ایران بدهد اما این به این معنا نیست که جامعه در آن زمان هم یکدست بوده است بلکه صرفاً در یک موضوع با یکدیگر هم هدف بوده است؛ امروز نیز در عین حفظ اتحاد نباید به دنبال یکدست سازی جامعه باشیم.
وی با تاکید بر اینکه مجلس یک نهاد قانونگذار و نظارتی است گفت: مجلس با دولت متفاوت است و فردای روز انتخابات رئیس دولت، مجری است و باید پاسخگو باشد اما مجلس جای قانون گذاری است. مخلص یا خطابه ها و نطقهایش جامعه را اداره نمیکند بلکه در جایی موثر است که بتواند قانونی را وضع، اصلاح یا حذف کند.
این نماینده مجلس در پاسخ به پرسشی خبرنگاری درباره دستگیری برخی از معترضان ماجرای کارگران هفت تپه با وجود طرح مسأله و طولانی شد فرآیند پیگیری این موضوع عنوان کرد: موضوع هفت تپه مصداق بارز تبدیل مشکل به مسأله و تلاش برای حل آن بود. ما کارگران هفت تپه را ۵ الی ۵ مرتبه به نهاد مجلس آوردیم و همه دستگاههای مسئول را پای نیز آوردیم تا اینکه توانستیم خصوصی بودن آن مجموعه را لغو کنیم.
خضریان افزود: مسأله کارگران هفت تپه ناکارآمدی خصوصی سازی آنجا بود و روی این موضوع ایستادند تا این مسأله حل شد؛ باید در نظر داشت که حل یک مسأله اینگونه نیست که امروز طرح و فردا برطرف شود چراکه در این بین حتماً جبهه باطل مقابل ما ایستادگی میکند؛ اگر کارگران هفت تپه از مسأله خود درباره خصوصی سازی عبور میکردند و آن را به یک مشکل تبدیل میکردند و به جمهوری اسلامی و جایگاه های مختلف فحش میدادند نه تنها مسأله حل نمیشد یلکه مشکلی بر مشکلات آنها اضافه میشد.
وی در پاسخ به پرسش دیگری درباره برگزاری تجمعات اعتراضی مردمی با بیان اینکه «بعضاً نباید دچار بی انصافی شویم چراکه نسبت به رژیم گذشته و بسیاری از کشورها در شرایط اعتراضی شرایط بهتری داریم» تاکید کرد: وضعیت امروز کشور در زمینه بیان اعتراض نسبت به ۴۰ سال گذشته حتماً شرایط بهتری دارد، اما اینکه آیا در نقطه مطلوب قرار داریم یا خیر، باید بگویم که خیر؛ با نقطه مطلوب فاصله داریم.
اصلا قائل نیستم در دنیای امروز با فیلترینگ بتوان کشور را اداره کرد
این نماینده مجلس همچنین در پاسخ این پرسش یکی از دانشجویان که سیاستگذاری قوه مقننه درباره جهاد تبیین مورد اشاره رهبری چیست پایان در است زمینه این قوه قصد دارد سیاست دیوار آتش عظیم را میخواهد اجرا کند و میخواهد اینترنت را کاملا محدود و سرکوب کند یا اینکه می خواهد در کنار آن به مقابله به پردازد؟ تاکید کرد: من اصلا قائل به این نیستم که در دنیای امروز ارتباطات با فیلترینگ بتوان کشور را اداره کرد. آن روزی که ما در مجلس درحال ساماندهی فضای مجازی بودیم، عدهای به ما دروغ بستند و گفتند که شما دنبال فیلترینگ هستید، اما امروز دیدید که آن حرف دروغ بود و فیلترینگ نیاز به قانون مجلس نداشت؟ امروز حداقل به این نقطه مشترک رسیدیم که فهمیدید که بحث مدیریت فضای مجازی و فیلترینگ دو بحث مجزا بود و برای فیلتر قوانین موجود است و جمهوری اسلامی نیازی به قانون جدید نداشت.
خضریان در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره وجود سه هویت ایرانی، اسلامی و غربی و عدم توانایی این سه هویت برای ایجاد یک جامعه مدنی پویا گفت: جمهوری اسلامی ایران توانسته هم هویت ایرانی و هم هویت اسلامی و هم قواعد عقلانی غربی نظیر دموکراسی، مردم سالاری، نظام انتخاباتی و نظام اعتراض و آنچه مفید در تمدن غربی است را در کنار هم جمع کنند از ابداعات امام خمینی (ره) همین موضوع است؛ ضمن اینکه در خیلی از جاها تضادی هم در این موضوع نمیبینم؛ مردمسالاری یا حق اعتراض و مشورت کردن هم دارای هویت دینی است و هم در بخشی از هویت غربی است. اتفاقاً همنوا کردن این سه هویت کار مجلس نیست بلکه نهاد دانشگاه و پژوهشگاهها باید در این موضوع کار و برای رفع تناقضات و هم نواتر شدن این موسیقی اجتماعی نسخه بپیچد و مجلس در نقطه نهایی این مسیر است.
اگر به موضوع حقی رسیدید که باید روی آن ایستاده و اعتراض کنید
در ادامه یکی از دانشجویان از خضریان خواست که از اعتراض مسالمت آمیز دانشجویان در دانشگاه حمایت کند که در واکنش به او، این نماینده مجلس اظهار کرد: توصیهام به شما این است که اگر به موضوع حقی رسیدید که باید روی آن ایستاده و اعتراض کنید، آن را بیان کرده و بصورت مسالمتآمیز اعتراض کنید؛ اگر در بین شما کسی بود که موضوع را به فحاشی کشاند، شما اولین کسی باشید که آن را دفع میکندد.
وی به عنوان نمونه به پافشاریاش برای سخنرانی در برنامه امروز دانشگاه تهران اشاره و عنوان کرد: برای آمدن در این سالن، از مسئولان عالی کشور از وزرات علوم تا دانشگاه تماس گرفتند و خواستند که حضور پیدا نکنم اما چون موضوع حقی بود، در پشت در سالن نشستم تا اینکه سالن دیگری برای سخنرانی دادند؛ اگر بر مبنای استدلال حرف بزنید کسی نمیتواند با شما برخورد کند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟