این مرجع تقلید در دیدار سردار جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل، گفت: مردم ستون دین هستند و باید راحتی و آسایش آنها برای همه ما اصل باشد.
بر اساس گزارش شفقنا، او گفت: ایران کشوری بزرگ و دارای مردمی بزرگ و بزرگ زاده است، اما باید توجه داشت که ما در میدان مین هستیم و دشمن پشت دیوار است و این وظیفه همگان را سنگین می کند تا دست از اختلافات سیاسی و جناحی بردارند و بر کمک به مردم متمرکز شوند.
او با اشاره به نامه امیرالمومنین در نهج البلاغه گفت: حضرت امیر در نامه خود به مردم مصر خطاب می کند که نگویید چون مالک اشتر استاندار ماست و استاندار خوب و رهبر خوبی است، همین کفایت است، بلکه بدانید «مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْه»ُ اگر کسی بخوابد، دشمن بیدار حمله می کند، شما وظیفه دارید که همیشه بیدار باشید!
ایشان همچنین در خطاب به مسئولین امنیتی کشور با تاکید بر حفظ هوشیاری و بیداری در مقابل دشمنان گفتند: امیرالمومنین در نامه دیگری می فرماید اگر می خواهید بخوابید مانند آنکه در زمان روزه و نماز، آب را مضمضه می کند اما آب را فرو نمی برد، خواب را هم در چشمان خود مضمضه کنید نه اینکه بخوابید! «لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرارا او مَضْمَضَه»، اگر خواب انسان به این اندازه باشد در هنگام خطر فورا بیدار می شود!
آیت الله جوادی آملی گفت: اصل این است که دین ما، آیین ما، نظام ما، پایگاه ما حق است و لذا ما نگران نیستیم، اما مسئولین هم باید بیدار شوند و جلوی بی عرضگی ها، اختلاس ها، خیانت ها، نجومی ها و باندبازی ها گرفته شود تا خطری کشور را تهدید نکند، در غیر این صورت این گرفتاری ها همچنان خواهد بود.
او با تاکید بر تولید و اشتغال عنوان کرد: با کمیته امداد نمی شود کشور را اداره کرد بلکه باید با تولید و اشتغال، ضمن حفظ آبرومندی برای زندگی مردم، فقر را ریشه کن کرد تا همه کریمانه بر سر سفره خود بنشینند، چرا که پیامبر گرامی اسلام نیز می فرماید خدایا بین ما و نان ما جدایی میانداز که اگر نان نبود، نه روزه مىگرفتیم و نه نماز مىخواندیم و نه فریضههاى پروردگارمان را انجام مىدادیم.
او با تاکید بر پیشگیری در حل مسائل کشور، بیان داشت: ما یک «بهداشت» داریم و یک «درمان»؛ «بهداشت» همان حرف صحیح، عمل صحیح و اقدام های پاک امینانه است که موجب پیشگیری خیلی از مشکلات کشور می شود و سپس کسی که مریض شد و تزریقاتی شد، باید «درمان» نیز باشد!
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟