پایگاه خبری المیادین در گزارشی به بررسی تأثیر «نسل z» یا «نسل اینترنت و بومیهای دیجیتال(کسانی که در عصر دیجیتال به دنیا آمدند)» بر انتخابات میان دورهای کنگره آمریکا پرداخته و در صدد پاسخ به این سوال برآمده است که چگونه این نسل توانست معادله را در این انتخابات تغییر دهد و برای دومین بار متوالی جلوی پیشروی «جمهوریخواهان» را بگیرد.
پایگاه خبری المیادین در گزارشی به قلم «سمیه رقه» در این خصوص نوشت: در حالی که نظرسنجیها و ارزیابیهای رسانههای آمریکایی ماهها پیش از احتمال پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات میاندورهای آمریکا حکایت داشت، به نظر میرسد که عملیات شمارش مداوم آرا این ارزیابیها را بر هم زده است.
پایگاه خبری آمریکایی «سیرکل»، ناامیدی جمهوریخواهان از کسب نتیجه مورد نظر در انتخابات میان دورهای کنگره و تحمیل «موج قرمز» را به دستهای از جوانان نسبت داد که در انتخابات میاندورهای ۲۰۲۲ تأثیر زیادی داشتند. اما این نسل چگونه توانسته است معادلات را تغییر دهد و دموکراتها را به رقابت بازگرداند؟
نسل Z چگونه معادله را تغییر داد؟
طبق گزارش پایگاه خبری سیرکلCircle، برای دومین بار متوالی، نسل Z دموکراتها را از یک شکست بزرگ نجات داد، به طوری که ۲۷ درصد از رأی دهندگان ۱۸ تا ۲۹ ساله رأی خود را به صندوق انتخابات میان دورهای کنگره انداختند که دومین رتبه در ۳۰ سال گذشته است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط همین سایت در چند وقت گذشته، جوانان آمریکایی دموکراتها را با اختلاف ۲۸ درصد ترجیح میدهند. از این رو نتیجه مشارکت جوانان آمریکایی در انتخابات میان دورهای مجلس نمایندگان آمریکا این گونه رقم خورد: ۶۳ درصد آرا برای دموکراتها در مقابل ۳۵ درصد برای جمهوری خواهان.
مقایسه سریع این اعداد با انتخابات ۲۰۲۰ و ۲۰۱۸، نشان میدهد که آنها کم و بیش یکسان هستند. در انتخابات ۲۰۲۰، جوانان آمریکایی، دموکراتها را با اختلاف ۶۲ درصد به ۳۶ درصد بر جمهوری خواهان ترجیح دادند. این اعداد نشان دهنده بهبود جزئی به نفع جمهوری خواهان در مقایسه با انتخابات میان دورهای ۲۰۱۸ است که در آن رأی جوانان به دموکراتها ۶۷ درصد و به جمهوری خواهان ۳۲ درصد بود. ارزیابیها نشان میدهد که افراد بین ۱۸ تا ۲۹ سال، حدود ۱۲ درصد از کل آرای این انتخابات را تشکیل میدهند که تقریباً مشابه انتخابات میان دورهای ۲۰۱۸ با ۱۳ درصد است.
نسل Z چه کسانی هستند؟
نسل Z به افرادی تلقی میشود که بین اواسط دهه ۱۹۹۰ و اواسط دهه اول هزاره دوم متولد شدهاند. افراد زیر مجموعه این نسل به دلیل توانایی بالا در استفاده از فناوری و انطباق با آن، متمایزند و به سهولت با اینترنت در تعامل هستند. این مسئله میزان نفوذ آنها را بر شبکههای اجتماعی و امکان فراکسیون بندی حتی به صورت فرضی را با هدف موفقیت یک حزب علیه حزبی دیگر و در نتیجه تغییر معادله آشکار میکند.
بر خلاف متولدین هزاره نخست که در دوران رکود بزرگ به بلوغ رسیدند، نسل جدید در راه به ارث بردن یک اقتصاد قوی با نرخ بیکاری کم سابقه قدم گذاشته بود. اما همهگیری کرونا این مسیر را تخریب کرد و چشمانداز را از نظر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تغییر داد و نسل جدید به جای نگاه کردن به دنیایی سرشار از فرصت، در جهت آیندهای مبهم پیش میرود.
نسل Z از نظر نژادی و قومیتی متنوعتر است و ساختار متغیر جمعیتی و نژادی را در آمریکا نشان میدهد. به این ترتیب که سفیدپوستان و کسانی که لاتین تبار نیستند، ۵۲ درصد از افراد نسل Z را تشکیل میدهند که به طور قابل توجهی کمتر از آن چیزی است که در میان نسل هزاره نخست به ثبت رسیده و در آمار سال ۲۰۰۲، عدد ۶۱ درصد را نشان میداد. از هر چهار نفر از افراد نسل Z یک نفر را لاتین تبارها تشکیل میدهند. این در حالی است که سیاه پوستان ۱۴ درصد، آسیایی تبارها ۷ درصد و سایر نژادها ۵ درصد این نسل را تشکیل میدهند.
این نسل به شدت تحت تأثیر سلبریتیها است. به طوری که در مقالهای که در سال ۲۰۰۵ با عنوان «تأثیر سلبریتیها بر عقاید سیاسی جوانان» منتشر شد، نویسندگان آن به رابطه بین حمایت سلبریتیها از یک هدف سیاسی و افزایش حمایت از آن در میان نسلهای جوان اشاره کردند در حالی که حمایت سلبریتیها از مسائل کم طرفدار، آن را برای جوانان قابل قبول تر میکند.
چرا حزب دموکرات؟
مسائل اقلیمی، سقط جنین و خشونت از مهمترین مسائلی است که توجه نسل Z را به خود جلب میکند. بر این اساس، نوجوانان گزینههای خود را برای رأی دادن به یک حزب علیه حزب دیگر بر اساس امور مذکور انتخاب میکنند. در همین زمینه، یک کارشناس آمریکایی امور بینالملل میگوید کودکانی که در زمان تیراندازی در پارکلند (۲۰۱۸) در دبیرستان تحصیل میکردند، اکنون به سن رأی دادن رسیدهاند و خشونت مسلحانه را رد میکنند. بنابراین، تمایلات آنها با دموکراتهایی همسو میشود که به دنبال قانونی کردن مالکیت اسلحه هستند.
در میان جمهوری خواهان یا کسانی که به حزب جمهوری خواه متمایل هستند، تفاوتهای آشکاری بین نسل Z و نسلهای قبلی در مسائل اجتماعی و سیاسی وجود دارد. در پرونده سقط جنین نیز نسل Z از موضع دموکراتها که به زنان حق سقط جنین را اعطا میکند، حمایت میکند و با موضع سخت جمهوری خواهان درباره این پرونده مخالف است. اما در رابطه با نقش دولت، نسل Z بیشتر از نسلهای قدیمی برای حل مشکلات به دولت به جای شرکتها و شخصیتها امیدوار است.
بچههای این نسل به دلیل مسائل اجتماعی تمایل دارند به دموکراتها رأی بدهند، زیرا میبینند که حزب جمهوری خواه در این مسائل، به ویژه مسائل نژادی، مواضع سختگیرانه ای دارد به خصوص که مواضع ترامپ همیشه نژادپرستانه بوده است، در حالی که نسل Z بر این باورند که در آمریکا با سیاه پوستان با عدالت کمتری نسبت به سفیدپوستان رفتار میشود. بنابراین، قابل درک است که چرا «جوانان سیاهپوست و لاتین تبار» رأی دادن به دموکراتها را ترجیح میدهند. در انتخابات اخیر، ۸۹ درصد از جوانان سیاه پوست و ۶۸ درصد از جوانان لاتین تبار به نامزد دموکرات مجلس نمایندگان رأی دادند. این در حالی است که رأی دموکراتها در میان جوانان سفیدپوست ۵۸ درصد و برای جمهوری خواهان ۴۰ درصد بود.
در دو دور متوالی انتخابات میان دورهای کنگره، جوانان ثابت کردند که نسل Z یک دسته رأی گیری حیاتی است که میتواند بستر اساسی پیروزی حزب دموکرات باشد. پیروزی «ماکسول فراست» کاندیدای ۲۵ ساله حزب دموکرات و اولین عضو کنگره ایالات متحده از نسل Z، بیانگر اهمیت این نسل و توانایی اش برای تأثیر بر نتایج انتخابات و مشارکت در آن از طریق فعالیت در شبکههای اجتماعی است.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟