به گزارش «فراز»؛ در ادامه این مطلب آمده است: رویکرد جدید دولت بایدن نشان میدهد که ایالات متحده چقدر نگران پیشرفتهای اخیر در برنامه هستهای ایران است. ایالات متحده دیپلماسی برای رسیدن به توافق برای احیای برجام را رد نکرده است، اما سال گذشته به دلیل کمک نظامی ایران به روسیه و نحوه برخورد با حوادث پاییز، آن را از دستور کار خارج کرد.
بر اساس گزارش آژانس بینالمللی انرژی اتمی در اواخر فوریه، ایران ۸۷.۵ کیلوگرم اورانیوم ۶۰ درصد غنی شده انبا شت کرده است. کارشناسان میگویند که اگر این اورانیوم تا درجه تسلیحات ۹۰ درصد غنی شود، برای تولید حداقل یک بمب هستهای کافی است.
مقامات اسرائیلی اخیراً به دولت بایدن و چندین کشور اروپایی گفتهاند که در صورت غنیسازی اورانیوم بالای ۶۰ درصد، ایران وارد قلمرو خطرناکی خواهد شد که میتواند باعث حمله نظامی اسرائیل شود.
به گفته ۱۰ منبع، دولت بایدن در ژانویه بحث درباره رویکرد جدید را آغاز کرد و در ماه فوریه به اسرائیل و متحدان E۳ خود - فرانسه، آلمان و بریتانیا - در مورد آن اطلاع رسانی کرد.
به گفته چهار تن از مقامات اسرائیلی، دیپلماتهای غربی و کارشناسان آمریکایی، پیشنهاد مورد بحث شامل کاهش برخی از تحریمها، در مقابل توقف برخی فعالیتهای هسته ای، عمدتاً غنیسازی اورانیوم با خلوص ۶۰ درصدمی شود.
یک مقام اسرائیلی و یک دیپلمات غربی گفتند که ایرانیها از گفتگوهای ایالات متحده آگاه هستند، اما تاکنون این ایده را رد کرده اند. وزارت امور خارجه ایران به درخواست اکسیوس برای اظهار نظر پاسخی نداد.
این رویکرد مشابه رویکردی است که توسط جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید و بیل برنز، رئیس سیا، که از اعضای ارشد دولت اوباما بودند، در سال ۲۰۱۳ و مذاکرات برجام میشود که شامل توقف کوتاه مدت بخشهایی از برنامه هستهای ایران در ازای کاهش جزئی تحریمها میشد.
به گفته این سه مقام اسرائیلی و دیپلماتهای غربی، مقامات ایرانی تاکنون رویکرد جدید را رد کردهاند و گفتهاند که قبلاً کارساز نبوده و آنها خواهان توافقی نیستند که چیزی کمتر از توافق هستهای ۲۰۱۵ باشد.
اندکی پس از روی کار آمدن دولت بایدن در سال ۲۰۲۱، ایالات متحده و ایران تلاش کردند تا با میانجیگری اتحادیه اروپا به یک توافق موقت با ایران برسند، اما طرفین نتوانستند به توافق برسند و تصمیم گرفتند برای بازگشت کامل به توافق هستهای ۲۰۱۵ تلاش کنند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟