عباس امیرانتظام که بین سالهای ۵۷ تا ۵۸ نخستوزیر و سخنگوی دولت مهدی بازرگان بود، قدیمیترین زندانی سیاسی ایرانی و شاید یکی از مظلومترین افرادی است که سالها با پروندهای مبهم در زندان و بیرون از زندان بلاتکلیف ماند. او ۲۱ تیرماه ۹۷ از دنیا رفت؛ فردی که سال ۵۸ در جریان دریافت نامهای عجیب به ایران فراخوانده شد و ۲۸ آذر در تهران دستگیر شد. همان زمان روزنامهها تیتر زدند؛ جاسوس دستگیر شد. ابتدا حکم اعدام و سپس حکم ابد به او دادند اما بعدها او را از زندان «اخراج» کردند و دوباره همزمان با شکایت خانواده لاجوردی در واکنش به مصاحبهاش، به زندان فراخوانده شد. همسر امیرانتظام که اواسط دهه ۷۰ با او ازدواج کرد معتقد است اتهامات همسرش هرگز اثبات نشده و دکتر بهمنش وکیل امیرانتظام، تمام وقایع دادگاهها و اتهامات و مکاتبات آن زمان را در کتابی در دو جلد با دستخط خود به دست او سپرده تا شاید روزی بتوان آن را به چاپ رساند. سال ۹۹ نیز محمدحسین متقی که خود را بازجوی پرونده امیرانتظام معرفی کرده بود از او به عنوان قربانی معرکه آمریکاستیزی یاد کرد و گفت: «به نظر من اتهام جاسوسی علیه امیرانتظام قابل اثبات نبود، اما اینکه قاضی محترم پرونده او (مرحوم آیتالله گیلانی) چگونه به این موضوع رأی داد، نمیدانم و اطلاعی از محتوای دادگاه ندارم.» قبل یا پس از او هم بسیاری اثبات جاسوس بودن امیرانتظام را مورد تردید قرار دادند و حتی برخی افراد موثر در آن پرونده، از او حلالیت طلبیدند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟