متاسفانه یکبار دیگر در عرصه روابط دیپلماتیک با کشورها شاهد هستیم که فدراسیون روسیه همانند جمهوری خلق چین برای پیگیری اهداف منطقهای و منافع خود تمامیت ارضی ایران را وجه المصالحه قرار داده و از این طریق به منافع ملی ایران در عرصه بینالمللی بی اعتنایی آشکار نموده است. دیپلماسی عزتمندانه اقتضا می نماید که بهر طریق ممکن و موثر از ادامه چنین جهت گیری های غیر قابل قبول در مراودات کشورهای دوست جلوگیری شود. اگر چه بر مبنای قانون اساسی و قوانین موضوعه، تعامل سازنده با همه کشورهای جهان در سرلوحه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و در این میان فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین از اهمیت بالایی برخوردارند لکن عرصه منافع ملی و بویژه تمامیت ارضی ایران جای هیچگونه مماشات با هیچ کشور و نظام سیاسی نیست.
ما در عرصه تحولات جاری سیاسی بین المللی بر این باوریم که علت العلل کاستی ها و تحمیل رفتارهای غیر قابل قبول در رقابتهای ژئو پلیتیک از جمله اقدامات بی محابا از سوی برخی کشورها در نادیده گرفتن جایگاه ایران و تعرض به منافع ملی ایرانیان و تمامیت ارضی کشور ناشی از عدم رعایت اصولی سیاست »نه شرقی، نه غربی« بمعنی عدم تعهد به شرق و غرب و عدم توازن در روابط خارجی و نگاه یکسویه به اصل بازدارندگی در روابط بینالملل است. به بیان دیگر، بدون شک تکیه مطلق بر مراودات دوستانه با بخشی از کشورها در عرصه معادلات و داد و ستد بینالمللی و در دستور کار نبودن یک سیاست خارجی متوازن و توسعه گرا در تعامل با طیف بزرگی از مراکز و بازیگران اثر گذار در تحولات منطقهای و جهانی ، بطور طبیعی میل شدید کشورهای فرصت طلب برای سود جویی یکطرفه در روابط دوجانبه و چند جانبه با ایران را بر خواهد انگیخت. بنابراین طبیعی است که برخی کشورها در مقاطع مختلف و بطور مستمر با فهم چنین معادله ای خود را مجاز به هرگونه رفتار با جمهوری اسلامی ایران در عرصه منطقهای و بینالمللی بدانند.
علاوه بر این، باید توجه داشت که مفاهیم قدرت، امنیت و بازدارندگی در مقطع فعلی متحول و چند وجهی شده است؛ بطریق اولی کشوری در دنیای امروز مقتدر است که ضمن برخورداری از اقتدار چند وجهی در سیاست، اقتصاد، فناوری، تجارت، قدرت نرم و توانمندی نظامی بتواند در حوزه شاخص های جهانی امنیت و توسعه اثرگذار بوده و از قدرت افزایش یا کاهش منافع دیگران به نفع خود برخوردار باشد.
سیاست شرق گرایی یک سویه و غرب ستیزی افراطی و انکار روابطی متوازن با کشورها و قدرتهای جهانی بدون توجه به الزامات ژئوپولیتیکی ایران خسارات غیر قابل جبرانی را به منافع کشور وارد ساخته و هزینه های گزافی را تحمیل می نماید.
سیاست خارجی متوازن در مناسبات منطقه ای و جهانی، نگاه واقع گرایانه در تعامل با کشورها و خود داری از اتخاد مواضع جانبدارانه در موضوعاتی که منافع ملی و مصالح مردم ایران را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند پیشران یک سیاست خارجی هوشمند در شرایط کنونی باشد.
امضا کنندگان :
رضا آستانه پرست - کورش احمدی - مسعود ادریسی - ابوالقاسم اردکانی - علی اسلامیان - محمود اسماعیلی - مصطفی اعلایی - مرتضی الویری - سید همایون امیرخلیلی - محسن امین زاده - اکبر امینیان - حسنعلی انتظاری - نعمت اﷲ ایزدی - مرتضی بانک - محمد بختیاری - احمد صادق بناب - بیژن بنکدار - محمد حسن بنی اسدی - محمد مهدی پور محمدی - نصرت اﷲ تاجیک - حسین توخته - مرتضی توسلی - کامبیز جلالی - احمد حاجی حسینی - علی حسنی - سید عباس خادم حقیقت - مرتضی خلج - علی خرم - ابوالقاسم دلفی - ابوالقاسم دمشقی - محمد رئیسی - ابراهیم رحیم پور - ابوالفضل رهنما هزاوه ای - سیاوش زرگر یعقوبی - سید جلال ساداتیان - محمد علی سبحانی - ناصر سرمدی - محسن شریف خدایی - حمید رضا شیرخدایی - سید محمود صدری - محمد طاهری - حسن طاهریان - رضا طباطبایی - سید محمد حسین عادلی - احمد عزیزی - علی اکبر فرازی - محمد فرجی - عبدالرضا فرجی راد - محمد علی قانع زاده - جاوید قربان اوغلی - اصغر قریشی - حمید کریم نیا - عیدالرحیم گواهی - علی ماجدی - علی اشرف مجتهد شبستری- قاسم محبعلی - سید مهدی محبی - داود محمد نیا - جهانبخش مظفری - صادق ملکی - سید حسین موسویان - حسن (محی الدین) نجفی - حسین نصیری - غلامرضا نظربلند - علی نعمت اللهی - سید جعفر هاشمی - سید موسی هاشمی گلپایگانی
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟