در لایحهای که دولت داده بود، جریمههای نقدی پایین بودند، شما میتوانید چرتکه بیندازید و بگویید که پول این بدحجابی را میدهم. یک تا سهمیلیون حدود این جریمهها بود ولی وقتی 24 میلیون تومان بشود و همه جرائم با هم جمع شوند، این بازدارندگی جدیتر خواهد شد، یعنی اگر دو عکس در روز گرفته شود، دو جریمه حساب میشود و اگر شما اولی و دومی را بپردازی به پنجمی که برسد مجازات حبس دارد و نمیتوانی سبک زندگیات را براساس آن قرار بدهی. جواب نقضی هم بدهم. شما در یک نظام اجتماعی چند مجازات میتوانید تحمیل کنید؟ مجازاتها شامل اعدام، حبس، محرومیتهای اجتماعی جریمههای نقدی میشود، ما مجازات شلاق هم داریم. سوالی از شهروندان بپرسیم که اگر میخواستند یکی از اینها را بهعنوان مجازات انتخاب کنند، کدام را انتخاب میکردند؟
چیزی که امروز در جامعه مدرن برای بازدارندگی (نه مختل شدن زندگی افراد) تدبیر میشود، همان جریمه نقدی است. این تجربه بسیاری از کشورهاست، مثلا در برخی کشورها سرقت غیرمسلحانه بار اول فقط جریمه نقدی دارد. دوربین هست و ثبت میشود و از فرد جریمه نقدی میگیرد که از کاری که انجام میدهد پشیمان شود، برای همین است که سرقت در برخی از این کشورها بسیار پایین آمده است. آن چیزی که رکن مجازات در همه دنیاست و دنیا خودش را با آن اداره میکند، حبس و جزای نقدی است. میخواهم بگویم در جزای بین کیفرها آنقدر دست شما باز نیست که بخواهید از طریق آن جامعه را کنترل کنید.
ویدیو:
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟
اینفوگرافیک