رئیس نظام پرستاری اهواز از مهاجرت ۱۵۰ پرستار خوزستانی به خارج از کشور خبر داد و گفت: این آمار به جز پرستارانی است که از خوزستان به سایر استانها مهاجرت میکنند.
علیرضا گچکوبان اظهار داشت: در زمان کرونا شعارهای زیادی برای رفع مشکلات پرستاران داده شد به طوری که همه گمان میکردند قشر پرستاران تنها قشر بی دغدغه هستند، اما اکنون بیش از سه سال است برای اجرای طرح فوقالعاده خاص پرستاران با دولت، مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه بودجه در حال جنگ هستیم و تاکنون موفق نشدهایم.
رئیس نظام پرستاری اهواز با بیان اینکه مقام معظم رهبری دو سال گذشته بر اجرای تعرفه خدمات پرستاری تاکید کردند، افزود: سال ۱۴۰۰ استارت اجرای تعرفه خدمات پرستاری زده شد ولی تاکنون که سال ۱۴۰۲ هستیم پرستاران هنوز کارانه سال گذشته خود را هم دریافت نکردهاند.
وی با بیان اینکه پرستاران هیچگونه رفاهیاتی در سیستم کارمندان دولت ندارند، گفت" به عنوان مثال بنهای غیرنقدی یا قرارداد با فروشگاهها را پرستاران ندارند، حتی حق مسکنی که دولت مصوب کرده از مهرماه سال گذشته برای پرستاران لحاظ نشده است.
گچکوبان با بیان اینکه کمبود نیروی انسانی پرستار به اوج خود رسیده است، تصریح کرد: با توجه به میانگین جهانی ضریب تعداد پرستار به تخت ۱.۵ است اما این رقم در خوزستان ۰.۷ است که با میانگین جهانی بسیار فاصله دارد و بیشترین آسیب را مردم میبینند و خدمات با کیفیتی ارائه نمیشود.
رئیس نظام پرستاری اهواز ادامه داد: در آزمون استخدامی وزارت بهداشت سهمیه اهواز تنها ۲ پرستار بود که برای معاونت بهداشت در نظر گرفته شده است.
وی بیان داشت: اکنون دغدغه اصلی یک پرستار کمبود نیروی انسانی، اجرای طرح فوقالعاده خاص، و اجرای تعرفهگذاری خدمات پرستاری است که اگر این موضوعات برای پرستاران حل شود مهاجرت پرستاران ۵۰ درصد کاهش مییابد.
گچ کوبان گفت: در سال گذشته حدود ۱۵۰ گواهی گود استندینگ برای پرستاران خوزستانی صادر شد که به خارج از کشور مهاجرت کردهاند. این آمار به جز پرستارانی است که از خوزستان به سایر استانها مهاجرت میکنند.
وی ادامه داد: در استان خوزستان ۱۶ مرکز آموزش پرستاری داریم اما برای جذب نیرو با مشکل مواجه هستیم و پرستاران کار کردن در سایر استانها را به خوزستان ترجیح میدهند چون با این شرایط آب و هوایی و سختی کار هیچ مزیتی نسبتبه سایر استانهای دیگر ندارند.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟