با گذشت حدود ۴ شبانه روز حالا «دولت بهار»، رسانه منتسب به جریان نزدیک به احمدینژاد نوشته که رییس دولت پیشین در پاسخ به پرسشی در مورد «حمله ایران به اسراییل» گفت: «هر کشوری به سایر کشورها حمله کند، باید پاسخ آن را دریافت کند و این حق کشوری است که مورد تهاجم قرار گرفته است».
موضعگیری احمدینژاد آنقدر پر از ابهام است که تنها در چند ساعت، موجی از انتقادات را به راه انداخت. در ادامه به این ابهامها میپردازیم؛
نکته اولی که شاید با خواندن این اظهار نظر به چشم میآید این است که هیچ اثری از نام اسراییل در آن نیست. حتی نامی از ایران نیز در این گفتهها به چشم نمیخورد. همین مساله، خود باعث خلق ابهام دیگری نیز شده است. منظور محمود احمدینژاد از «هر کشوری» و «سایر کشورها» دقیقا چیست؟ این ابهام درحالی توسط احمدینژاد خلق شده که در روزهای اخیر حق ایران در دفاع مشروع و پاسخ به حمله اسراییل به کنسولگری ایران در دمشق مورد تاکید کارشناسان و متخصصهای حقوق بینالملل بوده است.
به عبارت دیگر، مشخص نیست که از نگاه احمدینژاد این ایران است که به اسراییل «حمله» کرده و مستحق پاسخ از سوی رژیم اسراییل است یا برعکس؟!
نکته دیگر قابل توجه در گفتههای محمود احمدینژاد، در واقع بدعتی در ادبیات سیاسی چهرههای سیاسی، به ویژه مقامات رسمی کشور است. این عضو فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش خود به تنشهای اخیر بین ایران و اسراییل، این رژیم را به عنوان یک «کشور» به رسمیت شناخته است. این نخستین بار است که یک مقام رسمی فعلی و یک رییس دولت سابق، از این ادبیات در مورد اسراییل استفاده میکند.
در نگاه اول شاید این یک لکنت زبان ساده به نظر بیاید، اما با نگاهی به گذشته احمدینژاد، به ویژه زمانی که در کسوت رییس دولت در مجامع داخلی و بین المللی حاضر میشد، «کشور» خواندن اسراییل فراتر از یک اشتباه لپی به نظر میرسد.
محمود احمدینژاد در دوران ۸ ساله ریاستش بر دولت، همواره تندترین واژگان و عبارتها را به اسراییل نسبت میداد. او در یکی از سخنرانیهاش گفته بود: «این رژیم منفور در سراشیبی سقوط است و به فضل الهی سقوط خواهد کرد». احمدی نژاد همچنین در یک سخنرانی دیگر در اوایل ریاستش در پاستور گفته بود: «فکر میکنیم زشتترین کاری که در ۷۰ سال اخیر انجام شد، تأسیس رژیم صهیونیستی است». او در جای دیگر، با اهمین ادبیات گفته بود: «هر کس میخواهد مذاکره کند، بداند با کسانی مذاکره میکند که خواهان محو جنایت، تجاوزگری و اشغالگری و اساس اندیشه صهیونیسم از جهان هستند».
او در سخنرانیها و اظهارات هشت سالهاش، از عبارات «رژیم نژادپرست»، «رژیم جعلی» و «جرثومه فساد» برای توصیف اسراییل استفاده کرده بود این تعابیر تند، اما همه ماجرا نیست. موضعگیریهای احمدینژاد نسبت به هولوکاست به نوبهی خود در جهان بیسابقه بود. او بارها «هولوکاست» را یک افسانه خوانده و نسبت به کشتار میلیونها یهودی توسط نازیها ابراز تردید کرده بود. او گفته بود: «ما پیشنهاد کردیم اگر شما دروغ نمیگویید اجازه بدهید یک گروه از محققین بیطرف و منصف بیایند در اروپا، با مردم گفتگو کنند و اسناد را ببینند و نتایج تحقیق خودشان را درباره افسانه هولوکاست به اطلاع ملتها برسانند».
در اردیبهشتماه سال ۸۸، محمود احمدینژاد در سخنرانیاش در دومین اجلاس ضدنژادپرستی سازمان ملل متحد در ژنو، بار دیگر به هولوکاست اشاره کرد و گفت: «بعد از جنگ جهانی دوم به بهانه قربانی شدن یهودیان و سوءاستفاده از هولوکاست و با تجاوز و لشکرکشی، یک ملت را آواره و عدهای را از اروپا، آمریکا و سایر کشورها به سرزمین آنان منتقل کردند».
اظهارنظرهایی از این دست در زمان حضور احمدینژاد در پاستور، اما فقط محدود به خود او نبود. «اسفندیار رحیممشایی»، از اعضای حلقه نزدیک به احمدینژاد که رییس دفتری و معاون اولی او را نیز در کارنامه دارد، از دیگر اطرافیان رییس وقت دولت بود که با موضعگیریهایش در مورد اسراییل حاشیهساز شده بود. «رحیممشایی» در تیرماه و مردادماه سال ۸۷، زمانی که رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران بود، با طرح نظریه «دوستی با مردم اسراییل»، گفته بود: «ایران امروز با مردم اسراییل و آمریکا دوست است. هیچ ملتی در دنیا دشمن ما نیست و این افتخار است».
این اظهارات در حالی مطرح شده بود که جمهوری اسلامی ایران هرگز اسراییل را به رسمیت نشناخته و حتی با واکنش رهبری مواجه شد: «یک نفر پیدا میشود درباره مردمی که در اسراییل زندگی میکنند، اظهار نظر میکند. البته این اظهار نظر غلطی است. اینکه گفته شود ما با مردم اسرائیل هم مثل مردم دیگر دنیا دوستیم، این حرف درستی نیست. حرف غیر منطقی است».
موضعگیریهای عجیب و غریب محمود احمدینژاد و اطرافیانش نسبت به مسایل اسراییل، آنقدر ادامهدار بود که برخی از آن با عنوان «جریان انحرافی» در دولت یاد میکردند. مهدی کروبی، دبیرکل وقت حزب اعتماد ملی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری دهم در این باره گفته بود: «در میان دولتهای گذشته احمدینژاد با طرح مسئله هولوکاست بیشترین خدمت را به رژیم اسرائیل کرد و دنیا را به نفع اسرائیل بسیج کرد».
مواضع محمود احمدینژاد واکنش مقامات اسراییلی را نیز برانگیخته بود. ۲۸ خردادماه ۸۸، یک هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری آن سال، «مئیر داگان»، رییس وقت سازمان اطلاعاتی اسراییل، گفت: «وجود دولت تندرو محمود احمدی نژاد در ایران، موجب خواهد شد که اسرائیل بتواند آسانتر تهدید اتمی ایران را برای جهانیان توجیه کند».
پیش از این، سکوت احمدینژاد در برابر آغاز جنگ ۷ اکتبر میان اسراییل و غزه نیز واکنشهای بسیاری را برانگیخته بود. در میانه جنگ غزه، او برای شرکت در یک نشست پیرامون مساله آب، در گواتمالا بود.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟