آیت الله جوادی آملی صبح امروز در دیدار مسعود پزشکیان بیان داشت: ما مردم ایران، مردمی با فرهنگ هستیم، برکات خون شهداء و آثار آن در کشور وجود دارد و کشور نیز دارای سرمایه های عظیم خدادای است؛ پس ما همه چیز داریم لذا باید همت ما هم بلند باشد.
او گفت: ما مردم ایران، مردمی بزرگ و بزرگ زاده هستیم، ما نه یعنی حوزوی ها و دانشگاهی ها، بلکه تمام مردم ایران، چون شناسنامه داریم، تاریخ داریم، جغرافیا داریم و کشوری که دارای تاریخ و جغرافیا است، بزرگ است، شما در هر کجای ایران قدم بگذارید، اثری از آثار باستانی می بینید بر خلاف کشوری مانند آمریکا که دارای جغرافیا و آثار باستانی کهن نیست، لذا شأن این مردم بزرگ این نیست که کمیته امدادی اداره شوند!
وی ادامه داد: خداوند در قرآن کریم می فرماید ما زمین و آسمان را برای شما مسخّر کردیم، ﴿سَخَّرَ لَکُمْ ما فی السّماوات و ما فی الاَرض﴾ چیزی در عالم نیست مگر مسخّر شما باشد، بشر کمبودی ندارد، شما با فهم، عالم را اداره کنید و استفاده کنید و اداره جهان در هیج کجای عالم با فشار ممکن نیست، بلکه با مِهر اداره می شود!
آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه مردم ستون دین هستند، گفت: در فرهنگ قرآن، ملّتی که جیبش تهی و کیسهاش خالی است، این ملّت فقیر است. فقیر به معنای گدا نیست، فقیر به کسی میگویند که ستون فقراتش شکسته است و ملتی که ستون فقراتش شکسته است این قدرت قیام ندارد و نمی تواند روی پای خود بایستد، لذا باید با ایجاد اشتغال و کار، فقرزدایی کرد و با سر و سامان دادن به اقتصاد، کاری کرد تا این ستون محفوظ بماند و ملت بتواند روی پای خود بایستد.
این مرجع تقلید ادامه داد: در دین اسلام آمده است که شما حق ندارید حتی یک حیوان را به دروغ و فریب و نیرنگ به سمت خود بکشانید، وقتی دین ما حتی اجازه فریب و دروغ به حیوان را نمی دهد به طریق اولی اجازه فریب مردم با وعده و تبلیغ دروغ را نمی دهد.
او با تاکید بر اینکه باید جلوی اختلاس و فساد گرفته شود، بیان کرد: جامعه اگر ببیند که مشکلات در بخش های مختلف اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی حل شده و استقلال کشور محفوظ است، آنها نیز قانونمندانه رفتار می کنند و به قانون احترام می گذارند و لذا مسائلی مانند حجاب و این موارد با فشار حل نمی شود بلکه باید همه سعی کنیم که نه بیراهه برویم و نه راه کسی را ببندیم!
منبع:شفقنا
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟