حجت الاسلام فاضل لنکرانی در نشست مجمع علما و فضلای شهرستان دامغان که با حضور استاندار سمنان، امام جمعه، نماینده مجلس، فرماندار، علمای برجسته، مدیران و اساتید مدارس علمیه و جمعی از روحانیان این شهرستان در محل حوزه علمیه امام صادق(ع) دامغان برگزار شد، اظهار داشت: بررسی اجمالی زندگی نورانی و با برکت امام محمدباقر(ع) نشان می دهد که ما بیشتر به نقل فروعات دین از صادقین و باقرین(ع) پرداخته ایم، حال آنکه از وجوه اصلی حیات آن حضرت مبارزه و مقابله با تفکرات و گروه های الحادی و انحرافی مانند مرجئه، خوارج، جارودیه و … بود که در بین مسلمانان و به اسم اسلام به وجود آمده بود؛ به واقع بخش اصلی زندگی آن حضرت صرف حفظ عقاید صحیح شیعه در جامعه اسلامی شده است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: امام باقر(ع) در بسیاری از موارد با این گروه های انحرافی برخورد علمی می کرد؛ این گروه ها معمولاً برای تضعیف مکتب اهل بیت(ع) از سوی حکام ظالم وقت تقویت می شدند، زیرا عقاید باطل آنها به نفع حکام فاسق بود و با افکارشان ظالمان مستبد را تقویت می کردند؛ به واقع این جریان های انحرافی تنها یک فکر نبودند تا جایی که ائمه اطهار و امام باقر(ع) آنها را علناً لعن و نفرین می کردند.
وی با بیان اینکه امام باقر(ع) با تمام وجود از حرکت صحیح مسلمین بر مسیر مکتب با اصالت نبی مکرم اسلام و ائمه معصومین(ع) مراقبت می کردند، امروز وظیفه اصلی حوزه های علمیه، مسئولان و ما طلبه ها براساس سیره امام باقر و امام صادق(ع) همین مسئله است؛ تصریح کرد: متأسفانه امروز طرفداران این تفکرات باطل بیش از زمان ائمه اطهار(ع) هستند؛ در اوایل انقلاب یک طلبه کافی بود تفکرات مارکسیستی را بشناسد تا بتواند با انحرافات حاصل از آن برخورد کند، اما در شرایط فعلی افکار انحرافی بسیاری به مجموعه عالم اسلام تزریق می شود.
فاضل لنکرانی اضافه کرد: از بدو حیات مبارک انقلاب اسلامی، جمع نادری در حوزههای علمیه معتقد بودند ” اصلا چرا ما باید حکومت اسلامی تشکیل دهیم؟”، به واقع این تفکر در مقابل اندیشه امامخمینی(ره) و انقلابیون بود؛ متاسفانه امروز نیز اینها وقتی می خواهند خلاصه ای از ۴۵ سال عمر بابرکت انقلاب و نظام اسلامی را بیان کنند، تنها برخی کاستی ها و نابسامانی ها را بیان می کنند و کارآمدی حکومت اسلامی را زیر سؤال می برند؛ متأسفانه در برخی حوزه های علمیه خارج از ایران نیز بشدت روی مسئله جدایی دین از سیاست کار می شود.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در ادامه با اشاره به اینکه همه ائمه به عنوان نوری واحد بر این اصل که حق ائمه اطهار و اهل بیت(ع) که همان ولایت و حکومت امامان معصوم(ع) است تأکید داشته اند، گفت: آیات فراوانی در قرآن کریم به این موضوع مهم صحه گذاشته است، حال چگونه می شود به نام اسلام، چنین تفکر باطلی را در نفی ضرورت تأسیس حکومت اسلامی اشاعه داد؛ بی تردید این افراد و تفکر انحرافی آنها، بدتر از فرقه های زمان امام باقر(ع) هستند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه ضرورت تشکیل حکومت اسلامی توسط امام معصوم و در زمان غیبت توسط فقیه جامع الشرایط، اصلی اساسی است که اگر درست فهم و باور شده و درست پیاده شود، می تواند پایه های استبداد بزرگی همچون آمریکا ر ا بلرزاند؛ افزود: ما طلبه ها باید به این جریانات انحرافی بسیار توجه کنیم؛ طلبه و عالم دینی باید در سیاست آگاهانه دخالت کند، ببیند چه کسی بر او حکومت می کند، منابع بیت المال در چه راهی صرف می شود و جامعه به چه سمتی حرکت می کند.
وی یادآور شد: در سالهای گذشته متأسفانه برخی می گفتند، ما مسئول به بهشت فرستادن مردم نیستیم؛ این حرف کاملا باطل و غلط است، نه تنها مسئولیم بلکه هدایتگری وظیفه ما است؛ برخی می خواهند این وظیفه مسئولان و علمای جامعه اسلامی را به عنوان زور تعبیر کنند و با آن این باور اصیل دینی را تخریب کنند، اما بی تردید به فضل خدا موفق نخواهند شد.
فاضل لنکرانی خاطرنشان کرد: این جریان انحرافی با غلط معنا کردن ” لا اِکْراهَ فِی الدّین ” به دنبال تزریق این تفکر باطل به حوزه علمیه و جامعه است؛ به شما می گوید: ” با بهشت و جهنم مردم چکار دارید، چکار دارید کدام مسئول دزدی می کند، به ما چه ارتباطی دارد که فلانی حجاب دارد یا نه “؛ دشمنان اسلام و ایادی داخلی شان بخوبی می دانند، امروز اگر بخواهند انقلاب را از هویت خود خالی کنند، راهش جدا کردن روحانیت از مبانی امام و انقلاب است.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) تصریح کرد: اگر بخواهیم تصور کنیم که امام خمینی(ره) در مسئله انقلاب و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی، تنها اجتهاد خود را مبنا قرار داده؛ به امام جفا کرده ایم؛ تفکر حیات بخش امام تنها مبتنی بر یک اجتهاد حوزوی نبود، بلکه امام این حقیقت مهم رااز درون دین برای ما آشکار کرد که اسلام باید حکومت کند، از نگاه قرآن تنها حکومت برخاسته ازدین مشروعیت دارد.
وی در تبیین این مهم به نقل حدیثی قدسی از بیان امام محمدباقر(ع) پرداخت که خداوند متعال در آن می فرماید: ” لَأُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعيَّة ٍ فی الأِسلامِ دانَتْ بِوِلايَةِ كُلِّ اِمامٍ جائِرٍ لَيْسَ مِنَ اللّه ِ، وَ اِنْ كانَتِ الرَّعِيَّةُ فی أَعْمالِها بَرَّةً تَقيَّةً. وَ لَأَعْفُوَنَّ عَنْ كُلِّ رَعيَّةٍ فِى الأِسلامِ دانَتْ بِوِلايَةِ كُلِّ اِمامٍ عادلٍ مِنَ اللّه ِ وَ اِنْ كانَتِ الرَّعِيَّةُ فی أَنْفُسِها ظالِمَةً مُسيئَةً ” ؛ ” در اسلام، هر جمعيت و مردمى كه تن به ولايت و رهبرى پيشوایان ستمگری بدهند كه از سوى خداوند نيستند، حتما عذاب خواهم كرد، هرچند آن مردم در كارهاى خودشان نيكوكار و اهل تقوا باشند. و حتما عفو و گذشت خواهم كرد از هر گروهى در اسلام ، كه ولايت و رهبرى پيشواى دادگرى را كه از سوى خداست، بپذيرند و گردن نهند ، هرچند آن مردم در (كارهاى) خودشان ستمگر و بدكار باشند.”
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بخش دیگری از سخنان خود خطاب به طلاب و روحانیان اظهار داشت: اینکه رهبر انقلاب مسئله مهم جهاد تبیین را بارها مطرح می کنند؛ قطعا منظور ایشان تنها برشمردن دستاوردهای انقلاب و کارهای دولت نیست؛ ما باید در وهله نخست پایههای فکری مردم نسبت به حکومت اسلامی را محکم کنیم و در مقابل سمپاشی های دشمن در فضای مجازی هوشیارانه بایستیم.
فاضل لنکرانی گفت: یکی از اصلیترین و مهمترین روایات امام باقر(ع) این حدیث شریف است که می فرماید: ” بُنِیَ الاِْسْلامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیاءَ: عَلَى الصَّلاةِ وَالزَّکاةِ وَالحَجِّ وَالصَّوْمِ وَالْوِلایَةِ، قالَ زُرارَةُ: فَقُلْتُ وَأىُّ شَیء مِنْ ذلِکَ أَفْضَلُ؟ فَقالَ: أَلْوِلایَةُ أَفْضَلُ، لاَِنَّها مِفْتاحُهُنَّ، وَ الْوالِی هُوَ الدَّلِیلُ عَلَیْهِنَّ; اسلام بر پنج پایه بنا شده است: نماز و زکات و حج و روزه و ولایت. زراره پرسید: کدام یک از همه مهمتر است؟ امام(علیه السلام)فرمود: ولایت، زیرا ولایت کلید (موفّقیّت) بقیّه است و والى راهنماى انام آنها “.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) خاطرنشان کرد: باید از خود بپرسیم چرا امام باقر(ع) ولایت را یکی ارکان اصلی اسلام بر می شمارد که بر دیگر ارکان ارجحیت دارد؟ یقینا منظور آن حضرت تنها ولایت قلبی نیست؛ بلکه معنای آن پذیرش حکومت حقه امام معصوم(ع) در زمان حضور و رهبری حکومت اسلامی از سوی فقیه جامع الشرایط در زمان غیبت است.
منبع:شفقنا
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟