من ابوالفضل هستم یک کارگر معدن!

کار در معدن سخت است، اما سختی آن‌ را کارگری می‌تواند توصیف کند که در معدن کار می‌کند و گاهی شب را میان خاک و سنگ در ژرفای زمین به صبح می‌رساند! ابوالفضل ۱۶ سال پیش کار خود را در معدن شروع کرد و تا امروز هنوز لباس و کفش ایمنی و مخصوص کارش را از کارفرما طلب دارد.

نویسنده

یگانه شوق الشعراء

ابوالفضل کار در معدن را بازی با جان می‌داند: «کسانی که در معادن کار می‌کنند بازی با جان را می‌شناسند. دریافتی ما در معدن سنگ آهن بافق، پایین‌تر از بسیاری معادن دیگر است. هر معدنی شرایط متفاوتی دارد. با این‌که قدمت معدنی که ما در آن کار می‌کنیم حدود ۶۰ سال است. اینجا ۷ هزار نفر نیروی در حال کاریم و این معدن اشعه دارد و همین اشعه ما را درگیر بیماری‌های زیادی کرده است. در خط تولید به صورت سه شیفت کار می‌کنیم و صبح کاری، بعد از ظهر کاری و شب‌کاری داریم.»

مشکل ما کمبود خوراک است

کارانه‌ی معدن‌جویان، در گروی خوراک معدن: «با این‌که بافق بهشت معادن ایران است مجموعه سنگ آهن بافق تشنه خوراک برای تولید است. در ماه‌های اخیر برای تامین خوراک تولید مشکل داریم و این روز‌ها دغدغه اصلی کارگران این معدن، خوراک است. الان داریم به جایی می‌رسیم که خوراکی برای تولید نداریم. همین امسال فقط چهار میلیون کمبود خوراک داریم. ما نگران تامین خوراک هستیم، چون میزان کارانه ما را حجم تولید مشخص می‌کند.»

صدای ما هفت هزار نفر به گوش کسی نمی‌رسد!

این کارگر ادامه می‌دهد: «صدای ما هفت هزار نفر نیروی معدن به گوش کسی نمی‌رسد. هفت هزار نیرو خانواده دارند و این یعنی زندگی حدود ۲۵ هزار نفر به این معدن وابسته است. اگر به قبل برگردم هیچ وقت وارد معدن نمی‌شوم، کار معدن واقعا طاقت‌فرسا است. کار ما مخصوصا شب کاری بسیار سخت است، در هشت ساعت کار سخت فقط دو و نیم ساعت اجازه استراحت داریم. دندان نداریم، موهایمان زودتر از موعد سفید شده و هشت شب، شب‌کاری ماهانه در این شغل واقعا سخت است. خاک‌های این معدن اورانیوم دارد. مهندسان چینی چند سال پیش برای بازدید آمده بودند و از جایی جلوتر نیامدند. قبلا بیمه تکمیلی داشتیم، الان همان را نداریم و مزایای حق اشعه و آلایندگی‌ها پرداخت نمی‌شود. بسیاری از همکاران خود را به دلیل درگیری با سرطان از دست داده‌ایم و برخی از نیرو‌ها به دلیل شرایط کاری درگیر مشکلات باروری شده‌اند».

ایمنی؟ کفش و لباس طلب داریم

بر اساس آمار‌ها حوادث کارگری در کشور ما سالانه ۱۰ درصد افرایش پیدا می‌کند. کارگران معدن حوادث کارگری را می‌شناسند، اما ایمنی برایشان تعریف نشده است.

ابوالفضل درباره ایمنی پایین کارشان می‌گوید: «برای رعایت ایمنی، کلاس‌هایی برگزار و آموزش‌هایی داده می‌شود. قبلا شرایط بهتر بود ولی همین حالا دو دست لباس کار و یک جفت کفش کار طلب داریم که هنوز به ما نداده‌اند. وضعیت شرکت سنگ آهن اصلا خوب نیست و بدهی‌های زیادی دارد. بر اساس قانون این معدن دولتی است، اما گفته می‌شود خصولتی است. اگر شرایط تامین خوراک به همین شکل ادامه پیدا کند به ورشکستگی می‌رسیم و این معدن به بخش خصوصی واگذار می‌شود. گفته می‌شود بدهی سنگ آهن بافق ۳۷ هزار میلیارد تومان است آیا این بدهی‌ها آورده‌ای داشته؟ در چند سال گذشته پیگیری‌های زیادی کردیم، اما به نتیجه نرسیدیم. اما فکر نمی‌کنم با مدیریت موجود تغییری ایجاد شود. امید داریم که در دولت جدید شرایط ما بسیار بهتر شود. مدیر ما همیشه تهران است و هیچ وقت بالای سر مجموعه نیست، در این شرایط مشکلات انباشته می‌شود».