عراقچی ۶۲ ساله، ۸ سال پس از مذاکره هسته ای تحت فشار تندروها و سه سال پس از قرار گرفتن تحت حملات بدون حد و مرز مخالفان، به عنوان وزیر پیشنهادی برای وزارت خارجه معرفی شده است تا عنان کار را از علی باقری سرپرست وزارت خارجه بگیرد.

«سیاست‌های جمهوری اسلامی، در وزارت خارجه دنبال می‌شود و آقای عراقچی مجری بسیار خوبی برای سیاست‌های جمهوری اسلامی بوده و در آینده هم خواهند بود. آقای عراقچی، آقای عراقچی است و ظریف هم ظریف است. او سیاست‌ها و روش اجرای خود را خواهد داشت نه الزاما روش اجرای بنده را.»

سلمان ذاکر، عضو فراکسیون انقلاب اسلامی می‌گوید: افرادی که به عنوان اعضای کابینه به مجلس معرفی می‌شوند از صافی اول گذشتند، به عبارتی از صافی معاون اول رئیس جمهور و معاون راهبردی او عبور کردند و استعلام‌های لازم را از اداره اطلاعات و سپاه دریافت کردند. لذا اگر فردی برای حضور در کابینه معرفی می‌شود از صافی‌های اول عبورر کرده است.

 معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با دبیر شورای راهبردی روابط خارجی ایران دیدار می‌کند. 

دبیر شورای راهبردی سیاست خارجی و معاون سابق وزارت خارجه گفت: مذاکرات سیاسی دست آوردهای میدانی را نقد می‌کند. باید پس از زدن ضربه نظامی وارد میدان سیاسی و امتیازگیری می‌شدیم و الان وقت ورود به میدان سیاسی و دیپلماسی است.

عراقچی دیپلماسی را شبیه کوه یخی دانست و گفت: آن قسمت بیرونی کوه یخ را دیپلماسی رسمی می‌گویند و آن حجم پنهانی و زیر آب را دیپلماسی غیر رسمی یا همان دیپلماسی ملل تشکیل می‌دهد که از طریق فرهنگی، ورزشی، هنری و رسانه ‌ای قابل احیا است.

نحوه‌ی بازتاب دیدار کمال خرازی و عباس عراقچی ، رئیس و دبیر شورای راهبردی روابط خارجی ایران با سیدحسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان در خبرگزاری‌های فارس و تسنیم با حاشیه‌هایی همراه شد.

رئیس شورای راهبردی روابط خارجی ایران که به همراه عباس عراقچی اخیرا وارد لبنان شده است، با دبیرکل جنبش حزب‌الله دیدار و گفت‌و‌گو کردند.

عباس عراقچی نسبت به اجرای پروژه بدنام‌سازی، امنیتی سازی و مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی در دنیا هشدار داد و گفت: این بسیار خطرناک است. خطرناک به این معنا که منافع ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و ما باید مراقبت کنیم. دست صهیونیست‌ها در پشت این قضایا قرار دارد. آنها در تلاشند که ایران را به عنوان یک تهدید و یک نظام غیرقابل قبول معرفی کنند. این اثرات خود را در روابط خارجی ما می‌گذارد و باعث کاهش همکاری‌های ما با کشورهای دیگر می‌شود؛ یعنی فضایی را به وجود می‌آورند که کشورها برای همکاری با ایران تردید پیدا کنند.