سال گذشته، همزمانی رقابت‌های جام جهانی با اعتراضات به جان باختن مهسا امینی در کشور، بستر ماهیگیری سیاسی را برای عده‌ای در داخل و خارج از کشور مهیا کرد. دیدار بازیکان و کادر فنی تیم ملی با ابراهیم رئیسی، رییس دولت سیزدهم، بهانه‌ای بود تا همین عده، ملی بودن تیم را از معنا تهی کرده و آن را یک تیم حکومتی بخوانند. تیم فوتبال ایران، علی‌رغم اینکه به عقیده بسیاری، بهترین تیم تاریخ فوتبال کشور بود، در آستانه صعود به مرحله دوم جام‌جهانی، با باخت سنگین مقابل آمریکا، از ادامه رقابت‌ها باز ماند. بخش قابل توجهی، این باختِ لب‌ِ مرزی را، نتیجه‌ی همان فشارهای روانی می‌دانستند. امروز اما، از مواضع سخنران‌ها و کارشناسان شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور چنین پیداست که گویا شرایط به کلی تغییر کرده است. پرسش اما این است که آیا ماهیگیران سیاسی و مردمی که از آن فضا متاثر شدند، در آینده آن روزها را به یاد خواهند داشت؟