این سومین نوروزی است که کرونا در ایام عید نیز میهمان ناخوانده خانه‌های ماست. چه باید بکنیم که این ویروس منحوس را به عنوان عیدی به یکدیگر ندهیم و امیدوار باشیم نخستین سال از قرن تازه، آخرین سال کرونایی باشد؟

وزیر بهداشت گفته است ۱۷ ساله‌هایی که می‌خواهند کنکوردهند با «واکسن‌های خاصی» که آوردیم یعنی واکسن‌های زیر ۱۸ سال، واکسینه می‌شوند؛ یعنی جوانانی که سال آخر دوره تحصیلی دبیرستان را طی می‌کنند. به این ترتیب همه واکسینه می‌شوند تا برای برگزاری کنکور مشکلی نداشته باشیم. سینوفارم و پاستوکووک، واکسن‌هایی هستند کە برای واکسینه کردن دانش‌آموزان استفاده خواهند شد.

«چرا در کشورهای همسایه ما، مانند عراق و افغانستان، با وجود رعایت نشدن شیوه‌نامه‌های بهداشتی، آمار ابتلا و مرگ و میر بر اثر کرونا ناچیز است؟» این پرسش به ظاهر موجه، در ادامه منجر به بروز شایعات بسیار، از بیهوده بودن رعایت شیوه‌نامه‌ها گرفته وجود دست‌های پشت‌پرده و مرموز برای ابتلای ایرانیان به کرونا- در گروه‌های خانوادگی و محافل مجازی شده است.

نه تخت خالی پیدا می‌شود و نه دارو و نه دستگاه اکسیژن. بسیاری از بیماران در حیاط بیمارستان‌ها بستری شده‌اند و برخی در راهرو و صندلی‌های انتظار. امکانات نیست. وزیر بهداشت هم در مورد برپایی بیمارستان صحرایی گفته است، این کار عملا بی‌فایده است؛ چون نه تخت داریم و نه هیچ امکانات بیمارستانی دیگر. همه این‌ها در حالیست که کرونا در حال تاخت‌وتاز در کشور و گرفتن قربانی‌های فراوان است.