عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: اولین مشکل بی‌اعتمادی تجربی است. به عبارت دیگر همیشه و در گذشته اتفاقاتی رخ داده است که در زمان مناسب برملا نشده و حتی تکذیب شده است، ولی بعدا معلوم شده‌ که حقیقت داشته است. جالب اینکه کسی هم درصدد پیگیری این موارد برنیامده است. در واقع این عدم پیگیری حکایت از آن می‌کند که آن پوشاندن حقیقت به نوعی ساختاری بوده است والا اگر کسی دروغ بگوید چرا نباید او را شناخت و معرفی و مجازات کرد؟

فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: ماجرای ۳ ماه گذشته به سیستم نشان داده ،مسئله اصلاً مثل دفعات قبل نیست و امکان ندارد با شیوه‌های بگیر و ببند مشکل حل شود.

عباس عبدی در یادداشتی نوشت: دولت رئیسی به زمین سفت خورد و خوش‌خیالانه ارز ۴۲۰۰ را برداشت، ولی چه برداشتنی؟ این برداشتن ارز نبود، بلکه همان ارز ۴۲۰۰ بود فقط مبلغ آن تغییر کرد. این اصلاح اقتصادی نبود، فقط یک تغییر قیمت ساده برای تامین کسری بودجه بود.

گمان نکنید که با سپر شدن دین، می‌توان بار مسوولیت را از دوش آقایان برداشت. این رویکرد شما موجب می‌شود که به جای عمامه‌پرانی، دین‌پرانی هم رایج شود. این چه رفتاری است که عده‌ای خود را معادل دین گرفته و هر چیزی علیه خود را علیه دین معرفی می‌کنند؟ شما به جای آنکه دین را در جایگاه واقعی آنکه چتر است قرار دهید و خودتان را سپر آن کنید، در حال دنده معکوس هستید و دین را سپر خود می‌کنید.

عباس عبدی نوشت: به نظرم اگر رویکرد دفاع از حاکمیت قانون را مبنا قرار دهیم و همه موارد نقض را صریح و آشکار اعلام کنیم، امیدی به اصلاح است. هر تغییری پیش از رسیدن به حدی از حاکمیت قانون، آب در هاون کوبیدن است.

عباس عبدی نوشت: وضعیت زمینه‌ای دو دولت در بیشتر شاخص‌ها به سود دولت کنونی است، در نتیجه انتظار می‌رود که عملکردش نیز متناسب این شرایط، بهتر باشد، ولی واقعیت چیز دیگری را نشان می‌دهد، تقریبا در همه موارد ناموفق‌تر بوده است.

عباس عبدی با اشاره به آمار رسمی ثبت احوال از میزان ولادت ها، قانون حمایت از فرزندآوری را به چالش کشید.

عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب روزنامه هم میهن نوشت: با دیدن بیانیه جامعه مدرسین، چندان نیازی نیست که دنبال علت و چرایی رویگردانی مردم و جوانان از انقلاب و اسلام بود، همین بیانیه به‌تنهایی گویا است.

«قانون‌نویسی ابزاری» عنوان یادداشت عباس عبدی ، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی که در آن آمده: در دهه ۱۳۷۰ قانون تعزیرات تدوین مجدد شد و موادی را با عنوان «تبلیغ علیه نظام» یا «تشویش اذهان عمومی» در مواد ۵۰۰ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی تصویب و اجرایی شد. همان زمان یادداشتی در روزنامه سلام نوشتم و توضیح دادم که اگرچه این دو مفهوم در قالب دو ماده قانونی آمده‌اند، ولی به لحاظ کلی فاقد معیارهای لازم برای قانون تلقی شدن هستند، زیرا نه ضوابط و معیارهای شکلی یک قانون را دارند و نه ضوابط محتوایی آن. از نظر محتوایی، ماده قانون باید متضمن انصاف و عدالت باشد.

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم عباس عبدی فعال سیاسی اصلاح‌طلب به انتقاد از سیاست های دولت ابراهیم رئیسی در حوزه اینترنت پرداخت.

اولی از سوی بیگانه و قابل انتظار است، دومی را چگونه می‌توان پذیرفت؟

عباس عبدی نوشت: مهم‌ترین مولفه قدرت هر کشور از جمله ایران حمایت مردم از حکومت‌شان است به همین علت بار‌ها نوشتم که اولویت نه با برجام و سیاست خارجی بلکه با سیاست داخلی است که باید قوام پیدا کند.

عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «حرام و جرم» در روزنامه اعتماد نوشت: چرا تراشیدن ریش مردان را ممنوع نمی‌کنید، مگر حرمت آن کمتر از نداشتن حجاب است؟

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: شاید اغراق نباشد که بگوییم چین بزرگ‌ترین درس و خدمت را به رویکرد رسمی و ساده‌انگارانه موجود در سیاست خارجی ایران تقدیم کرد؛ رویکردی که در برخی از موارد تنه به ساده‌لوحی می‌زند.

فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشت «شورای نگهبان و اعتراضات کنونی» روزنامه اعتماد نوشت: متاسفانه شورای نگهبان به چند علت در بروز این شکاف میان جامعه و قانون اساسی نقش اساسی داشته و به‌طور دقیق می‌توان گفت که رابطه مردم و جامعه را با این متن مهم قطع کرده است.

عباس عبدی نوشت: از ابتدا بردن بازیکنان به دیدار رییس‌جمهور اشتباه بود. در شرایط عادی چنین دیداری مشکلی نداشت ولی برنامه‌ریزان سیاسی باید توجه می‌کردند که این دیدار در شرایط اعتراضی کشور می‌تواند به منزله بهره‌برداری سیاسی تلقی شود.

عباس عبدی گفت: وضعیتی که برای روحانیت در سطح شهر رخ داده، خطر را کاملا به آنها نشان داده که راهی که آمدند اشتباه بود.

عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به یکی از مروجان «پروژه کشته‌سازی» دانستن قتل کیان پیرفلک نوشت: متاسفانه بسیاری از مردم با اتکا به این استدلال به مدت ۳ روز روایت سقوط هواپیما را هم پذیرفتند بعد معلوم شد که حقیقت مغایر این روایت است.

عباس عبدی نوشت: «انتصاب اخیر در مناطق آزاد به هر دلیلی باشد، یک معنای آن دهن‌کجی آشکار به جامعه است یعنی برای افکار عمومی و نخبگان پشیزی ارزش قایل نیستیم.»