به عنوان یک کارگردان شاخص در سینمای تجاری، به عنوان یک هنرپیشه که سعی می کرد از سطح بازیگری رایج در سینمای ایران بالاتر قرار بگیرد و به عنوان یک چهره پذیرفته شده توسط مردم، ایرج قادری را می توان یکی از مهم ترین چهره های سینمای تجاری ایران در نیم قرن گذشته بنامیم. شاخصه مهم ایرج قادری در سینمای ایران تلاش او برای تداوم سینمای صنعتی به ویژه بعد از انقلاب بود. در حالی که ساز و کار سینمای ایران بعد از انقلاب کاملا تغییر کرد اما قادری با ساخت فیلم هایی چون برزخی ها، دادا و تاراج سعی کرد سنت صنعتی بودن فیلم های ایرانی را تکرار کند. بیش از ده سال محرومیت از سینمایی که او از ستون های مهم آن بود، دشمنی های آشکار و نهان، تغییر سبک فیلمسازی و ساز و کار ساخت و اکران فیلم در ایران و هزار و یک مشکل دیگر قهرمان هشتاد و چند ساله سال های دور را از تک و تای سینمای محبوبش نینداخت. قهرمانی که هنوز می توان برای رد خوشی که بر تاریخ سینمای این مرز و بوم از خود به جا گذاشته کلاه از سر برداشت و به تشویق ایستاد...

علیرضا داوونژاد از سال ۱٣۵۱، با نویسندگی فیلم سینمایی «عطش»، فعالیت خود را آغاز کرد. در کارنامه بلندبالای داوونژاد، آثار خاطره انگیز بسیاری خواهید دید که او در مقام نویسنده، تهیه کننده یا کارگردان آن‌ها ظاهر شده است؛ از « تاراج »، «طوطیا» و «نیاز» تا «گردباد»، «عروس» و «روغن مار».