در چند روز اخیر، منازعه اصلی در جهه انقلاب بر سر صحت و سقم نظرسنجی‌های مختلف گذشت. نظرسنجی‌هایی که به نظر می‌رسد که تبدیل به جنگی نیابتی برای تحت فشار گذاشتن جناح رقیب شده است. اما ریشه این دعوا کجاست و دو کاندیدای مهم اصولگرایان، در این جنگ به دنبال چه هستند؟

منتجب‌نیا گفت: اولویت برای اصلاح‌طلبان کاندیدایی اصلاح‌طلب با فکر و عقیده خودشان است. در سال ۹۲ انتخاب بین فردی که به طور کلی مورد تایید اصلاح‌طلبان نیست و فردی که در سطح مورد قبول آنان است، بود لذا ترجیح دادند که فردی را که دارای اشکال کمتری بود، حمایت کنند.

روزنامه اصلاح طلب شرق مطلبی با محوریت انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم و موضع اصلاح طلبان در این انتخابات منتشر کرده است.

حالا چهار روزی است که نگاه‌های بسیاری به سالن ثبت نام وزارت کشور است. تاکنون چهره‌های بسیاری در انتخابات ثبت نام کردند که برخی از آن‌ها منتسب به جریان اصلاحات بوده‌اند.

با درگذشت «سید ابراهیم رئیسی»، چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری هشتم تیر ماه، یعنی یک سال زودتر از موعد خود برگزار می‌شود. در این فرصت محدود، ثبت‌نام نامزدها، تایید صلاحیت، تبلیغات و برگزاری دور اول انتخابات تا روز هفتم تیر انجام خواهد شد. پیش از شروع رسمی فرآیند و ثبت‌نام اما گمانه‌زنی‌هایی درباره نامزدهای بالقوه این انتخابات زودهنگام مطرح شده است. در این اینفوگرافیک این نامزدهای بالقوه و احتمال تایید یا رد صلاحیت آن‌ها بر اساس سابقه‌شان را می‌بینید.

عباس سلیمی‌نمین، تحلیلگر مسائل سیاسی بخشی از علل کاهش مشارکت را ناظر به کنش جناح‌های سیاسی و حذف جریان اصلاح‌طلب و کمرنگ شدن رقابت دانست.

نواصولگرایان حاکم گمان می‌کنند، می‌توانند و می‌باید هر چیزی را که نمی‌پسندند نثار دیگران کنند، بدون اینکه اندکی تأمل نمایند که تبعات حرف‌ها و کارهای‌شان چیست؟

عباس عبدی در واکنش به اظهارات جنجال برانگیز مهدی نصیری 9 گفت: مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

محمدرضا باهنر گفت: حتی اگر اصلاح‌طلبان یک لیست قدرتمند هم داشته باشند با آنها وارد ائتلاف نمی‌شود، چرا که عُمر مهر اصولگرایی که روی پیشانی‌اش جا خوش کرده است، به ۴۰ سال می‌رسد.

طی دوره‌های اخیر انتخابات، اصلاح‌طلبان همواره بر این امر تاکید داشتند که نارضایتی‌ها، عدم اعتمادها و مطالبات مردم باید از مجرای انتخابات پیگیری شوند. این مکانیسم عملی نمی‌شود مگر اینکه مردم احساس کنند میان نامزدهای جریانات گوناگون، تفاوت‌هایی وجود دارد. در واقع مردم مطالبات خود را در آینه وعده‌ها، اهداف و برنامه‌های نامزدها ببینند.

روزنامه کیهان نوشت: در حالی که برخی مدعیان اصلاح‌طلبی ماموریت دارند رژیم صهیونیستی و آمریکا را از جنایت تروریستی اخیر در کرمان تبرئه کنند، سه روزنامه وابسته به اصلاح‌طلبان تاکید کردند آمریکا و اسرائیل یک ضلع اصلی این جنایت هستند و در طراحی آن نقش داشته‌اند.

حسین الله کرم می گوید ما با دو انصار حزب‌الله در کشور مواجه بودیم. یکی از انصار حزب‌الله‌ها را اصلاح‌طلبان ساخته بودند. این همان انصار حزب‌اللهی بود که جلسات را به هم می‌ریخت و خشونت‌طلب بود و در دانشگاه و کوی دخالت می‌کرد، اما انصار حزب‌اللهی واقعی دغدغه انقلاب و ارزش‌ها را داشت و اقدامات فرهنگی می‌کرد.

دور جدید حملات به حسن روحانی بعد از دیدار اخیر او با علما و روحانیون و جمله ای مهم از سوی او درباره پیامدهای انتخابات حداقلی و انتخاب غیراصلح کلید خورده است و تندروها تلاش دارند، هشدارهای روحانی را تفسیر به رأی کنند، اما روحانی چه گفته که تندروهایِ آشفته از حضورش در انتخابات را عجولانه وارد موضع گیری درباره جمله ای صریح و روشن درباره انتخابات کرده است؟

اعتماد نوشت: اصلاح‌طلبان در دو انتخابات گذشته با این استدلال که حاکمیت با ردصلاحیت گسترده نمایندگان آنها، امکان شرکت در انتخابات را گرفته است، به مبارزات انتخاباتی وارد نشدند.

محمود میرلوحی، چهره اصلاح طلب ضمن انتقاد از اظهارات اخیر باهنر درباره لیست‌بندی اصلاح‌طلبان به خبرگزاری خبرآنلاین، گفت: اصلاح طلبان بدون کاندیدا چگونه می‌توانند وارد انتخابات شوند؟ تاجایی که بنده از مواضع جبهه اصلاحات خبر دارم خبری از ثبت‌نام افراد و تایید صلاحیت‌ آنان نیست. حتی اگر هم برخی از افراد توسط هیأت اجرایی تایید شده باشند، می‌توان پیش‌بینی کرد که شورای نگهبان آنان را ردصلاحیت کند.

هم میهن نوشت: بخشی از پیروزی تندروها به دلسردی پایگاه ثابت رای اصلاح‌طلبان و البته، قشر خاکستری متمایل به مشارکت برمی‌گردد. اگر قرار است اجماعی از میانه دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا شکل بگیرد تا تندروترین و آسیب‌زننده‌ترین تفکر سیاسی تاریخ معاصر را کنار بزند، بزرگان این جریان‌ها باید دست به آسیب‌شناسی بزنند.

کیهان نوشت: حال که معلوم شده متهمان قتل مهرجویی و همسرش ۱۵ ساله هستند، چرا سلبریتی‌های معلوم‌الحال و اصلاح‌طلبان نمی‌گویند جای کودک در زندان نیست؟

هنوز به پایان خط نرسیدیم؛ ممکن است خدای ناکرده در آینده به این نقطه برسیم؛ در آن روز، دیگر هیچ کاری نمی‌شود کرد؛ ما هم آن وقت خداحافظی می‌کنیم؛ دیگر خودشان می‌دانند / امام ولایت فقیه را، ولی منتخب مردم می‌داند؛ اگر منتخبین انتخابات خبرگان حدود ۱۰ درصد آرا را کسب کنند، آیا با پشتوانه ۱۰ درصدی می‌شود منتخب ملت ایران را تعیین کرد؟ / هرچه زمان بگذرد احتمال آن روز مبادا بیشتر می‌شود که خبرگان بخواهد وارد بحث انتخاب، ولی فقیه شود؛ با خودم گفتم اگر به عنوان یک نفر در خبرگان احتمال دهم که تأثیرگذار هستم، برای آینده و امروز اقدامی نکنم، مسئولم / به عنوان کسی که از پشت‌پرده‌ها خبر دارم، می‌دانم با خیابان مشکل ما حل نمی‌شود / اصلاح‌طلبان را باید راضی کنیم بیایند، آن وقت شاهد تحولی خواهیم بود

ایرنا نوشت: بحرانی جلوه‌دادن وضعیت ایران در داخل و خارج کشور به بهانه احراز صلاحیت‌ها و جنگ در غزه، مدتی است که اصلاح‌طلبان را به طور جدی مشغول ساخته است. مدافعان سرسخت دولت‌های یازدهم و دوازدهم از سیاست همیشگی خود مبنی بر غیر طبیعی نشان‌دادن شرایط، در پی چه مطلوبی هستند؟

جوان نوشت:حالا همه ماجرای این را که ایران «برای حزب‌اللهی‌هاست»، می‌دانند. همه می‌دانند که فلان فعال سیاسی در شبکه قرآن سیما چنین حرفی زده و به حضور اصلاح‌طلبان در صداوسیما اعتراض کرده است. همه نه فقط می‌دانند که موضع‌گیری هم کرده‌اند و گفته‌اند که حرف نادرستی بیان شده است.