کشته شدن دختر ۱۷ ساله اهوازی توسط همسرش، به طرزی فجیع و نمایش آن در کوچه و خیابان، و حالا رضایت اولیای دم و در نهایت حبس سبک برای قاتل، احساسات بسیاری از مردم ما را جریحه دار کرد. آنچه در این اتفاق بسیار تکرارشونده، بیش از هرچیزی موجب برانگیختن انزجار مردم و رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی شده، قهرمان‌نمایی این مرد همسرکش، با سر بریده همسر کم‌ سال خویش است. اما آنچه در این میان مغفول مانده کم سال بودن شوهر است؛ می‌توان اذعان کرد هردوی این زن و شوهر، به نحوی قربانیان کودک همسری، قوانین عشیره‌ای و جوسازی‌های فضای مجازی شدند.

پژوهشگران حوزه علوم خانواده به این نتیجه رسیده‌اند که همبستگی آماری، بین ثبات زناشویی و رضایت زناشویی وجود ندارد به این معنی که بسیاری از افرادی که به طلاق فکر نمی‌کنند نه به این علت است که از زندگی زناشویی خود راضی هستند بلکه به این علت است که تصور زندگی بهتری بعد از طلاق ندارند. بنابراین لزوما وقتی آمار طلاق بالا می‌رود نمی‌توانیم بگوییم که وضع خیلی خراب است. یکی از علل افزایش طلاق، افزایش آگاهی از حقوق، استقلال مالی و اجتماعی زنان است؛ چنین افزایشی در آمار طلاق شاید یک سیر مثبت باشد زیرا نشان می‌دهد تعداد زنانی که به اجبار و به دلیل نیاز به حمایت مالی در زندگی زناشویی می‌مانند، کاهش یافته است.