دبیر شورای ملی زعفران گفت: افغانستان سال گذشته ۴۰ تن زعفران از ایران خریداری کرد و سپس در بازارهای خود ما بفروش رساند.

فرش دستباف در ایران به یک صدم قیمت فروخته می‌شود. قیمت مواد اولیه هم بسیار گران شده و مقرون به صرفه نیست. در گذشته قیمت تمام شده فرش دستباف ۵ میلیون تومان می‌شد اما اکنون ۳۰ درصد از قیمت فرش، هزینه مواد اولیه می‌شود.

خبر تلخ این است که پاکستان بازار خرما را از ایران گرفت؛ صادرکنندگان خرمای ایرانی می‌گویند تاجران پاکستانی با حضور در ایران و خرید خرمای داخلی و بسته‌بندی جدید، این محصول را به نام پاکستان، در بازار جهانی ارائه می‌کنند. این تنها موردی نیست که ایران، بازار جهانی یک کالای بومی و منحصر به فردش را از دست می‌دهد. در طی چهل سال اخیر، ما در بخش صادرات محصولات بومی ایرانی که زمانی رونق و ارزآوری فراوانی در کنار صدور نفت داشتند، بازارهای بین‌المللی را از دست داده و در این زمینه به شدت منزوی شده‌ایم. شاید یکی از دلایل مهم آن تحریم و وجود مشکلات خاص در مباله‌های بانکی و پولی باشد، اما حقیقت این است که در صورت مدیریت کارشناسانه و مسئولانه، تحریم را هم می‌شد به یک فرصت، تبدیل کرد. اما سوگمندانه، مدیریت خرد و کلان ما در این چند دهه، ثابت کرده است که در فرصت‌سوزی استادتر است تا تا در فرصت‌سازی!