سخنگوی کاخ کرملین از سفر رئیس‌جمهوری روسیه به ایران خبر داد.

در زمان جنگ سرد و طی چند دهه گذشته، روسیه تامین کننده مطمئن گاز به اروپا بوده است اما این وضعیت هفته گذشته تغییر کرد.

خواندن ذهن «ولادیمیر پوتین» کار ساده‌ای نیست. در مواقعی اما، رهبر کرملین این کار را آسان می‌کند. روز دیدار پوتین با گروهی از کارآفرینان جوان روسی، یکی از این مواقع بود. سخنان پوتین در این دیدار، خود گویای همه چیز است: هدف او در اوکراین، احیای جایگاه روسیه به عنوان یک ابرقدرت امپریالیستی است.

کمیسیون اروپا در پیش‌بینی جدیدی اعلام کرد اگر اختلالات جدی در عرضه گاز طبیعی از سوی روسیه وجود داشته باشد، روند احیای اقتصادی منطقه یورو از پاندمی تقریبا متوقف خواهد شد و قیمتها افزایش بیشتری پیدا می‌کنند.

این فرمان که با انتشار آن لازم‌الاجرا شده، به مسکو این قدرت را می‌دهد که در بازارها هرج‌ومرج ایجاد کند، زیرا مسکو هرلحظه می‌تواند صادرات را متوقف و قراردادها را با هر نهاد یا فردی که هدف تحریم قرار اده است لغو کند.

اگر پوتین به تهدید خود برای قطع عرضه گاز به کشورهای غیردوستی که به روبل پول پرداخت نمی‌کنند، عمل کند، اروپا و روسیه هر دو به شدت متضرر خواهند شد.

گوگل یکی از معدود شرکت‌های بزرگ آمریکایی است که همچنان در روسیه فعالیت می‌کنند اما ممکن است با بالا گرفتن تنش‌ها با کرملین ، یکی از بزرگترین پایگاه‌هایش در این کشور را از دست بدهد.

آنطور که به نظر می‌آید دولت پوتین از سال‌ها پیش، فکر این روزها را کرده بود. تحریم‌های غرب علیه مسکو از سال ۲۰۱۴ و با اشغال شبه‌جزیره کریمه توسط روس‌ها آغاز شد. تا جایی که خردادماه امسال، یعنی حدود ۷ ماه پیش از آغاز جنگ اوکراین، کرملین در بیانیه‌ای مدعی شد که سهم ۱۱۹ میلیاردی دلار را از ذخایر ۶۰۰ میلیارد دلاری ارز ملی‌اش به صفر رسانده است. همین به نوعی اعلان جنگی تمام و کمال علیه اقتصاد آمریکا بود.

در سپتامبر ۱۹۹۳، بوریس یلتسین رئیس جمهوری وقت روسیه نامه‌ای طولانی به بیل کلینتون، رئیس جمهوری ایالات متحده نوشت. نامه خطاب به «بیل عزیز» با ذکر «تبادل صادقانه نظرات» دو رهبر آغاز شد. یلتسین سپس سر اصل مطلب رفت.

در حدود ۵۰۰ یارد دورتر از جدایی‌طلبان مورد حمایت روسیه، گروهی از سربازان اوکراینی منتظر درگیری هستند که مطمئناً در راه است. به گفته عکاس تیموتی فدک، که روز جمعه را با سربازان در خط مقدم در منطقه لوهانسک شرقی اوکراین گذراند، این مردان به طرز عجیبی در این مورد آرام هستند. فدک گفت: «آنها اجتناب ناپذیری {درگیری}را پذیرفته‌اند. من با یکی از سربازان صحبت می کردم و او گفت: این اجتناب ناپذیر است. ما این ناگزیر بودن حمله را پذیرفته ایم. و بعد کمی مشاجره بین دو سرباز پیش آمد، یکی گفت: «روس‌ها از مرز عبور نمی‌کنند، از دریا حمله می‌کنند» یعنی دریای آزوف، سرباز دیگری با این دو ارزیابی مخالف بود و گفت: نه، حمله از بلاروس خواهد بود.» آن‌ها ممکن است در مورد اینکه حمله از کجا آغاز می‌شود هم نظر نباشند، اما همه آنها صد درصد متقاعد شده‌اند که این حمله اتفاق می‌افتد. موراتووا، یک شهر اوکراینی که حدود ۲۰ دقیقه با ماشین از خط مقدم فاصله دارد، مردم بسیار عصبی‌تر از سربازان هستند. اما به نظر می‌رسد آن‌ها نیز به سرنوشت خود تسلیم شده‌اند. وقتی از یکی از کشاورزان پرسیدند که در مورد احتمال حمله چه فکر می کند، شانه هایش را بالا انداخت و گفت: «این {به هر حال}اتفاق خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.»

رهبر قزاقستان به نیروهای امنیتی دستور داد تا برای سرکوب تظاهرکنندگان، «بدون اخطار» و «به قصد کشت» شلیک کنند.

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سه دهه پیش به‌عنوان فروپاشی آنچه او «روسیه تاریخی» می‌خواند ابراز تاسف کرد و گفت که بحران اقتصادی پس از آن آنقدر بد بود که برای مدتی مجبور شد به عنوان شغل دوم، راننده تاکسی شود.