معلمان، مانند بسیاری از اقشار مردم، درگیر مشکلات معیشتی روزافزون هستند؛ این در حالی است که وزرات آموزش‌وپرورش براساس برنامه تربیت نسل طبق برنامه کلان حاکمیت، اگر انتظار تربیت نسلی سالم و اخلاق و دین‌مدار دارد، باید با مشوق‌های مختلف-که در واقع حق طبیعی آنان است- انگیزه لازم را به آموزگاران فرزندان جامعه بدهد تا بتوانند با خیال آسوده و فراغ بال، بدون نگرانی نسبت به دخل وخرج یومیه، تمام هم وغم خود را بر پرورش فرزندان جامعه بگذارند. اما به نظر می‌رسد در بودجه ۱۴۰۱هم، هم‌چنان معلمان سهم چندانی از بودجه آموزش‎وپرورش نمی‌برند. گرچه همواره متولیان این وزارتخانه بسیار بزرگ و پرجمعیت، معتقدند بیش از سه چهارم بودجه این وزارتخانه، صرف پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان می‌شود و همواره از این بابت گله‌مند و ناراضی بوده‌اند و هستند. اما نکته قابل توجه در بودجه‌ریزی این وزارتخانه، وجود نوعی اسرافکاری سهل‌انگارانه در ردیف‌های موازیست.