برای نوشتن این مطب، در پی یافتن یک نقطه شروع بودیم، جایی که از آنجا به بعد تا امروز، بسیاری از اهالی طبقه متوسط، نه تنها توانایی خرید طلا برای عروس را که یکی از واجبات ازدواج درعرف و فرهنگ ماست، از دست دادند و به سراغ زیورآلات بدلی رفتند، بلکه بسیاری از خانواده‌ها، برای حفظ سرمایه زرین خود، ترجیح دادند طلای خود را در قبال وام به بانک کارگشایی-که قدمتی (تاریخی) حدودا ۱۰۰ ساله دارد، بسپارند؛ این نقطه شروع، همان «تاریخ» است؛ از کی چنین رفتاری آغاز شد؟ اولین گزارش‌ها در مورد خرید زیورآلات بدلی، برمی‌گردد به سال ۹۲، که هنوز حال‌مان نسبت به دیروز و نه فردا، بهتر بود. اما نکته جالب این‌که هنگام جست وجوی زمان-تاریخ-آغاز این فرآیند، خواندیم رئیس مجلس گفته است مشکل بیکاری ناشی از«عقب‌ماندگی تاریخی» است و خواسته است ۵ تا ۶ ماه به وزیر کار فرصت دهیم تا برنامه‌هایش را اجرایی کند! اما تاریخ شروع به گروگذاری طلا و خرید طلای بدلی با مشکل بیکاری تاریخی و «وام در قبال طلا» چه نسبتی دارد؟