وقتی درباره بحران های جاری کشور که می توانند آثار به درازای چندین نسل و یا حتی چندین قرن داشته باشند سخن به می آید توجه عمومی به مسایلی مانند بحران آب، ورشکستگی صندوق های بازنشستگی، فساد اداری و این دست مسایل جلب می شود. اما کمتر کسی است که متوجه یک مساله جدی باشد؛ دور زده شدن ایران از مسیر ترانزیت بین المللی. سپهر قاضی نوری، استاد سیاست گذاری دانشگاه تربیت مدرس در گفت و گو با روزنامه اینترنتی فراز می گوید که از دست رفتن موقعیت ترانزیتی ایران می تواند برای سال های سال کشور را از یک ظرفیت فوق العاده اقتصادی، اجتماعی و حتی امنیتی محروم و‌ ان را به رقبای منطقه ای و بین المللی ایران واگذار کند. او در این مصاحبه توضیح داده که چگونه در طول تاریخ قطع شدن مسیرهای ترانزیتی سرزمین ایران آثار خود را حتی بر روی فرهنگ و علم این خطه هم گذاشته است. قاضی نوری معتقد است که در درجه اول تحریم و در وهله بعد سوء مدیریت داخلی نه تنها امکان بهره برداری از ظرفیت ژئوپلتیکی ایران را گرفته که حتی در حال تبدیل کردن آن به یک تهدید است. نکته دیگر مورد تاکید این استاد دانشگاه آن است که مسیرهای ترانزیتی که هم اکنون با غیاب ایران در خال شکل گیری در منطقه هستند حداقل برای ده ها سال تثبیت خواهند شد و غفلت امروز پشیمانی درازمدتی برای ایرانیان در پی خواهد داشت.