رویدادهای مهم در خارج کشور اغلب به محبوبیت رؤسای جمهور می‌انجامند... اما میزان این محبوبیت را عوامل دیگری نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند.

روسیه، متحدی آشکار دارد که چاره‌ای جز توسل جستن به او ندارد. دلیلش هم آنکه جرقه‌های ژئوپلتیکی با غرب بر فراز اوکراین در حال سوسو زدن‌اند. اما نباید انتظار داشته باشید که در شرایطی که ایالات متحده و اروپا، تهدید می‌کنند که در صورت تهاجم روسیه به اوکراین، اقتصاد این کشور (روسیه) را سرکوب می‌کنند، چین جز سخنانی دلگرم‌کننده، حرف دیگری برای همسایه شمالی خود داشته باشد. باید گفت که روابط دیپلماتیک و نظامی پکن با مسکو احتمالاً قوی است، اما این چیزی از وفاداری اقتصادی این کشور و پیچیدگی‌های موجود در این زمینه نمی‌کاهد.

در دنیای رقابت ژئوپلیتیکی فزاینده - بر سر اوکراین، تایوان و غیره - قدرت‌های بزرگ دست‌کم توانسته‌اند در تلاش‌های دیپلماتیک برای مهار برنامه هسته‌ای ایران همکاری کنند. اکنون پرسش این است که پس از هشت دور مذاکره در وین، آیا آن‌ها می‌توانند توافق هسته‌ای را که باراک اوباما در سال ۲۰۱۵ بر سر آن توافق کرده بود و سه سال بعد توسط دونالد ترامپ رها شد، احیا کنند؟

امیر قطر در سفر به واشنگتن پیشنهادهایی داشت که ایران قبول کرد این بحث‌ها دنبال شود/ نتایح این بحث‌ها را در وین خواهیم دید/ موضع‌گیری مقامات جمهوری اسلامی نسبت به مذاکره با آمریکا چیز جدیدی است.

«نظام در این باره تصمیم‌گیری کرده است/مذاکرات لغو تحریم‌ها به مرحله غیرقابل بازگشتی رسیده است/ همه چیز از نظر فنی تقریبا حل و فصل شده است/ ظاهرا طرف غربی با پیشنهادهای ایران موافقت کرده است/ آمریکایی‌ها می‌خواهند نخست با ایران وارد مذاکره شوند و توافقات پشت پرده انجام بدهند و سپس به وین بروند.» این‌ها بخش‌هایی از گفتگوی امیرموسوی، دیپلمات سابق و تحلیل‌گر ارشد مسایل منطقه در گفتگو با «فراز» است که مشروح آن را به زودی خواهید دید.