حال که پای پول پاشی وزیر کار از جیب کارگران و بازنشستگان برای به حاشیه بردن ناکارآمدیش به وسیله صدا و سیما، به میان آمده و درخواست ۴۸ میلیاردتومانی فروغی و موافقت عبدالملکی برای برنامهای که او را به وزارت رساند مطرح شده است، سوال مردم از دولت مردمی که شعار ضدیت با فساد می دهد این است که منبع این پول ها چیست؟
جالب آنکه سازمان صدا و سیما هر سال برای تولید محتوا بالاترین بودجه را از دولت می گیرد. اما افت محتوا و مخاطب نیز در آن محسوس است. به همین دلیل است که هر وقت کف گیر تولیدات آن به ته دیگ می خورد دست به دامن سریال های تکراری و مربوط به دو دهه پیش می شود. جالب آنکه برنامه خندوانه که طی چند سال اخیر برگ برنده تلویزیون محسوب می شد نیز با ریزش حدود ۸۵ درصدی مخاطب مواجه شده و آرای ثبت شده برای مسابقه خنداننده شو در آن از ۱۸ میلیون نفر به دو میلیون نفر نزول کردا است. دولت پیش بودجه تولید برنامههای صوتی و تصویری تلویزیون را برای سال جاری معادل دو هزار و ۶۱۹ میلیون تومان در نظر گرفته بود که البته به ۳ هزار و ۳۸۴ میلیارد تومان صعود کرد. این بودجه برای تولید محتوا در سال آینده در حالی به ۳ هزار و ۸۷۲ میلیارد تومان رسیده که تلویزیون هیچ گزارش شفافی از عملکرد خود با این بودجه ها به مردم نمی دهد. افزایش بودجه مداوم، ریزش محتوا و رویکرد غیرمردمی حامل این پیام است که تلویزیون اساسا اهمیتی به کاهش مخاطبان خود نمی دهد و مسئولیت و تعهدی در قبال توضیح به کسی نیز در خود نمی بیند!
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟