بسیاری از پزشکان همچنان کارتخوان ندارند؛ چرا؟!

قرار بود تا پایان بهمن ماه سال ۹۸، تمامی پزشکان برای دریافت ویزیت، از دستگاه کارتخوان استفاده کنند؛ صرفا جهت شفافیت درآمد و پرداخت مالیات بر درآمد، که امری است طبیعی در تمام دنیا. اما در طی این دوسال، چنان واکنش‌های غریبی از برخی پزشکان در مواجهه با استفاده از دستگاه کارتخوان دیده شده، که گرچه در ذاتش دردناک است، اما مرغ پخته را هم به خنده وامیدارد!

نویسنده :

آذر فخری

مدتی پس از این دستور، رئیس سازمان نظام پزشکی وقت، خواستار تعویق ثبت کارتخوان برای پزشکان شد، چرا؟ فرصت خواسته بود تا پزشکان در زمینه استفاده از دستگاه پوز، آموزش‌های لازم را ببینند! دستگاهی که نه فقط در اغلب فروشگاه‌ها و خواروبار فروشی‌ها وجود دارد بلکه دستفروش‌ها و متکدیان هم از آن استفاده می‌کنند. اصرار رئیس سازمان نظام پزشکی در مورد زمان خریدن برای آموزش استفاده از این دستگاه به پزشکان، دو شائبه در پی دارد؛ نخست پزشکانی که قاعدتا باید ضریب هوشی بالایی داشته باشند، چرا تا این حد از فن‌آوری به این سادگی ناآگاه هستند؟ مگر خودشان در خریدهای مختلف با این دستگاه مواجه نشده و از آن استفاده نکرده‌اند؟ مسلما چنین است، اما چرا رئیس سازمان نظامپزشکی چنان از آموزش کاربری این دستگاه می‌گوید گویی که شئی ناشناس از فضا به زمین آمده، آنهم فقط برای پرشکان. شائبه دوم هم همان ماجرای همیشگی زمان خریدن برای یافتن انواع شگردهای مختلف برای فرار مالیاتی است که بعدها با آن مواجه شدیم.

پرداخت مالیات به معنای دست در جیب مردم کردن است

در نهایت، برخی از پزشکان ابدا زیر بار استفاده از دستگاه کارتخوان نرفته و همچنان «مشتریان» خود را وادار به پرداخت نقدی می‌کنند. برخی از دستگاه‌های بی نام و نشانی که در بازار سیاه و توسط دلالان اجاره داده می‌شود استفاده می‌کنند که به گفته پلیس قابل ردیابی نیستند. اما اخیرا با شگرد جدیدتری مواجه شدیم؛ برخی پزشکان، که دستگاه کارتخوان هم روی میز منشی دارند، با دو روش از مشتری خود پول دریافت می‌کنند؛ نقدی که تنها شامل ویزیت پزشک می‌شود و با دستگاه پوز که شامل ویزیت به اضافه مالیاتی که پزشک باید پرداخت کند! در واقع «مشتریِ» این دکانداران سپیدپوش، مالیاتی را که از درآمد خود باید به دولت بپردازند، از بیماران ناچار و نیازمند دریافت می‌کنند. این ماجرا چه چیزی را در ذهن شما تداعی می‌کند؟ بله، دریافت مالیات آلایندگی خودورهای تولید داخل از «مشتریان»ی که از دو خودروسازی انحصاری کشور، خودرو می‌خرند، پرداخت ارزش افزوده توسط مشتریان برای خرید هرکالا و خدماتی که قرار است تولیدکننده کالا و ارائه دهنده خدمات این ارزش افزوده را به دولت بپردازد.

و این داستان همچنان ادامه دارد.