وقتی در اتوبان یا هر جای دیگری، آمبولانسی پشت شما آژیر میکشد، باید هرچه سریعتر مسیر را برای عبور او باز کنید. این قاعده استثنا هم ندارد و در همه جای دنیا برقرار است. اما همانطور که شهروندان وظیفه دارند مسیر آمبولانسها در ترافیک یا شرایط دیگر باز کنند، آمبولانس نیز فقط میتواند بیماران را جابهجا کنند و نباید مورد استفاده دیگری قرار گیرد. شاید بپرسید چطور؟
دیدههای خبرنگار فراز نشان میدهد که یک آمبولانس متعلق به شرکت «بهزیستان پارس» در اتوبان شهید باکری روبهروی فروشگاه «هایپراستار» ایستاد و مردی از در جلو و زنی از در عقب آن پیاده شدند. در حالی که این دو هیچ نشانی از بیماری نداشتند و حتی چند دقیقهای آمبولانس در همین حالت ایستاد و افراد مشغول گپوگفت بودند. پس از این آمبولانس به مسیر بازگشت و کمی هم در شلوغی مثل دیگر ماشینها معطل ماند. اما به سرعت وارد لاین سرعت شد و آژیرکشان از ماشینها خواست که مسیر را برای او باز کنند و به سرعت رفت.
حال سوال اینجاست که این آمبولانس که بیماری در آن نبوده، مشغول جابهجایی چه افرادی بوده است. آیا پرسنل شرکت از آمبولانس به عنوان سرویس ویژه استفاده میکنند؟ یا این آمبولانس خصوصی خدمات دیگری همچون جابهجایی مسافر را هم به شرح خدمات خود اضافه کرده است؟
در چنین شرایطی روابط عمومی مرکز آمبولانس «بهزیستان پارس» در گفتوگو با خبرنگار فراز جابهجایی افراد غیربیمار با آمبولانس را تکذیب کرد. یکی از کارکنان این شرکت در پاسخ به مشاهده عینی این اتفاق گفت: «شاید همکاران خودمان بودند. گاهی ممکن است همکارات فنی برای تعمیرات جایی بروند و فقط راننده و تکنسین در آمبولانس نیست و همکاران دیگران هم ممکن است با آنها بوده باشد.» البته این تکذیبیه در حالی است که مشاهدات خبرنگار فراز اصل این موضوع را تایید میکند.
پیش از این نیز روایتهایی از خدمات عجیب آمبولانسها خصوصی در شبکههای اجتماعی گزارش شده بود. برخی حتی گفتند که از این آمبولانسها به عنوان سرویس مدرسه نیز استفاده شده است.
آمبولانسها به صورت کلی سه دسته هستند. اول آمبولانسهای ۱۱۵ که برای رسیدگی و جابهجایی بیماران بدحال به بیمارستان یا نزدیکترین مراکز درمانی در محل حاضر میشوند. بدیهی است که این آمبولانسها حتی در صورت نداشتن بیمار نیز باید به سرعت به محل خود بازگردند تا اعزام آمبولانسها برای بیماران بدحال یا حادثهدیده دچار اشکال نشود.
دسته دیگر آمبولانسهای بیمارستانها هستند که برای جابهجایی بیماران اورژانسی به کار گرفته میشوند.
اما در این میان دهههاست که خدمات آمبولانس خصوصی نیز به این دسته اضافه شده است. از این آمبولانس اغلب برای جابهجایی بیماران اورژانسی استفاده نمیشد. هرچند که اینها نیز فقط موظف به جابهجایی بیمار هستند. فرض کنید جابهجایی فرد پیری به مرکز درمانی با وسیله نقلیه ممکن است. در چنین شرایطی میتوانید از خدمات این آمبولانسها استفاده کنید تا جابهجایی ایمن و مناسبی به مراکز درمانی یا از بیمارستان به خانه داشته باشید.
البته که باز کردن راه برای این دست آمبولانسها نیز وظیفه هر شهروندی است اما سوءاستفاده از امتیاز آمبولانسها خصوصی میتواند پیامدهای بسیار خطرناکی برای جامعه داشته باشد. نخستین و مهمترین پیامد آن نیز خدشهدار شدن اعتماد عمومی به آمبولانسهاست. در شرایطی هر آمبولانسی باید به سرعت به محل اعزامی خود برسد، همکاری نکردن شهروندان در باز کردن مسیر میتواند گاهی به قیمت از دست رفتن جان یک فرد تمام شود. اتفاقی که میتواند با تکرار سوءاستفاده از آمبولانسهای خصوصی برای مقاصدی غیر از جابهجایی بیمار رخ دهد. چراکه هر شهروندی با مشاهده چنین صحنهای آن را برای اطرافیان خود بازگو میکند و این زنجیره در صورت گستردهشدن به بیاعتنایی افراد به آژیرهای آمبولانسها خواهد شد.
مسئله دیگر احساس ناعدالتی در صورت ارائه خدمات ویژه به غیربیماران از سوی آمبولانسها خصوصی است. چراکه قطعا این دست آمبولانس در صورت ارائه خدمت به غیر بیماران هزینهها گزافی نیز از آنها طلب میکنند. بنابراین تلقی ناعدالتی و استفاده افراد برخوردار از خدمات خاص در جامعه نیز فراگیر خواهد شد. شهروندان اینطور فکر میکنند که هر کس پول بیشتری بدهد حتی میتواند آمبولانس را تبدیل به سرویس مدرسه کند.
در چنین شرایطی لازم است مکانیزمهایی برای نظارت بر کار آمبولانسها خصوصی وجود داشته باشد تا آنها خدمتی غیر از جابهجایی بیماران ارائه نکنند. در صورت وقوع چنین کاری نیز باید برخوردهای لازم با آنها انجام تا اعتماد عمومی به آمبولانسها دچار مشکل نشود.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟