به گفتهی فعالان میراثفرهنگی، تعداد بسیاری ازخانههای شهر خمینیشهر، مربوط به دورهی صفویه و قاجار بوده است و بناهای شاخص آن همچون مسجد جامع خوزان به قدمتی حدود ۸۰۰ سال پیش بازمیگردد. ناگفته نماند که در کتابهایی همچون کتاب جغرافیای اصفهای از سیروس شفقی، قدمت این منطقه به حدوده هزارهی چهارم پیش از میلاد باز گشته و با نام ماربین از آن یاد شده است. همچنین مورخان زیادی چون ابنحوقل نیز دربارهی این شهر نوشته است.
این شهر تاریخی از چند محلهی بزرگ تاریخی با نامهای خوزان، ورنوسفادران، فروشان و اندوان تشکیل شده است. مدتیاست که در دلِ بافت تاریخی آن با نام خیابانکشی تخریبهای بسیاری صورت گرفته است. چه بسا که این روزها بافت تاریخی محله فروشان نیز در ضلع یک مثلث تخریبی است که در دو سر دیگر این مثلث، محله خوزان و ورنوسفادران قرار گرفته است.
طبق شواهد موجودِ کارشناسان و مستنداتِ موجود، مبنی بر ارزش تاریخی و قرار گرفتن حریم محدوده در بافت تاریخی، اما مدت زیادی است که مسئولین و عوامل اجرایی، سعی در تخریب این منطقه و ساخت خیابانی با عرض ۱۶ متر داشتهاند. خیابانی که با وجود آن، تعداد بسیاری از ساکنان مجبور به فروش خانههای خود با قیمت پایین میشوند. این درحالی است که تعدادی از خانههای این محدوده متعلق به دوران قاجار و حتی صفوی است و با این خیابانکشی تعداد زیادی از این ابنیه تاریخی از بین میرود.
بخش نخست:
بخش دوم:
بخش پایانی:
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟