طبق ادعای رئیس شورای صنفی نمایش، بین ۱۶۰ تا ٢۰۰ میلیارد تومان تنها مبلغ بدهی سینماداران به شرکت های پخش و توزیع کنندگان ثبت شده که با وعده وام ، روز به روز بر مبلغ آن افزوده نیز می شود.

هر بحران اقتصادی در ذات خود با بحران‌های روحی و روانی همراه است و سینما می‌تواند دست‌کم در تقویت روحیه مردم و تلاش برای حفظ امید در آن‌ها مؤثر باشد. سینما به مثابه یک کالای فرهنگی فقط مصرف نمی‌شود بلکه مصرف آن نوعی سرمایه‌گذاری بلندمدت است که سودش به شکل ملموس و کوتاه‌مدت قابل محاسبه و ارزیابی نیست اما در بلند مدت تاثیرش در روان اجتماعی مردم قابل رویت خواهد بود ...

سالانه حدود ٧۰ تا ۱۵۰ فیلم در سینمای ‌ایران تولید می‌شود اما تنها حدود ۴۰ درصد از این آثار، شانس اکران پیدا می کنند. یعنی نزدیک به ۶۰ درصد آثار سینمایی نه فرصت اکران از سینما را پیدا می کنند و نه عرضه از یک پلتفرم معتبر و عملاً میلیاردها تومان از سرمایه سینما دور ریخته می‌شود.

با شیوع بیماری کرونا، سینما نه تنها در ایران بلکه در تمامی کشور‌های جهان با چالشی تازه روبرو شد. بسیار از شرکت های تولید کننده فیلم ورشکست شدند و آثار سینماییِ تولید شده نیز در گیشه زمین خوردند.