این صدا از زیرزمین یک آسایشگاه روانی ضبط شده. آسایشگاهی که حدود ۴ دهه پیش، به علت اعتراض همسایه‌ها برای همیشه تعطیل شد. آسایشگاهی که امروز متروکه است اما گویی صدای اهالی آن جایی در قعر تاریخ جامانده بود تا امروز که تقریبا بخش قابل توجهی از جامعه آن را شنیده باشند؛ یعنی همان رادیو چهرازی را...

شمردم. ۲۱ نفر بودند. لابد روی آن یکی چرخ هواپیما هم، ۲۱ نفرِ دیگر نشسته بودند. یکی دو تاشان رو به دوربین دست تکان می‌دادند. تصویر آن‌قدر وضوح ندارد که بتوانی «زوم» کُنی و روی صورت آدم‌ها دقیق بشوی؛ خطوط چهر‌ه‌‌شان را با جزییات ببینی، لبخندها را بشماری و در چشم‌ها زُل بزنی...