«بیش از ٨۰ درصد از سینمای ایران دولتی است»؛ این جمله یکی از مدیران اسبق سینمایی است که به بیش از ٨ سال پیش باز می گردد. دولت و نهاد های زیر مجموعه آن از آغاز با سینمای این مرز و بوم همراه بوده و دیگر در تار و پود آن ریشه دوانده اند، جریانی ناگزیر که مانند سایر کشورها، سینمای ایران نیز نتوانسته آن را متوقف یا کم جان تر کند تا دست کم به یک استقلال نسبی برسد.