«محبوبه نوذری» دانش‌آموخته ادبیات: ادبیات یک بستر مناسب و صادقانه‌ای است که بازتاب مسائل اجتماعی را نشان می‌دهد/ درواقع ادبیات رسانه‌ای است که کمتر در اختیار دولت است/ همواره ادبیات همسو با جامعه حرکت کرده است/ رمان می‌تواند بیانگر ارزش‌های انسان‌ها باشد/ رنج است که موجب تمایز انسان از سایر موجودات می‌شود/ تمام علوم تلاش دارند به کاهش رنج بشر کمک کنند/ فرهنگ جامعه ایرانی تا چه حد در تولید رنج زنان موثر بوده است؟ / سال‌های ۴۲ تا ۹۸، بازه زمانی مورد بررسی در این پایان‌نامه است/ بسامد رنج‌های اجتماعی در ارتباط با جریانات تاریخی به چه صورت است؟ / درک مردان از رنج زنان تنها در دو مورد دارای وحدت بود/ در دهه ۴۰ بیشترین رنج، رنج ناشی از عرف بود/ از سال ۵۷ تا اواسط دهه ۷۰، بیشترین رنج اجتماعی رنج ناشی از تاهل بود/ زیبایی در دو حالت متضاد برای زنان تولید رنج کرده است/ در خلال قصه‌ها و روایت‌ها، یکسری از رنج‌ها به واسطه قوانین شکل گرفته‌اند/ می‌توان برای رنج ناشی از آموزش، کاری کرد/ باید از حمایت‌طلبی دختران کاسته شود/ رویای شاهزاده سوار بر اسب سفید باید از دختران گرفته شود/ دختران ما باید بدانند نجات‌دهنده هر کس درون خودش است/زنان قصه‌های مدرن از رنجی در عذاب هستند که حاصل انتخاب نشدن است/ در رمان‌ سال‌های اخیر، زنان متحمل افسردگی پس از ترک شدن می‌شوند

برای بسیاری از ایرانیان تصویر کتاب‌های صادق هدایت روی زمین و در بساط کتاب‌فروشی‌های کنار پیاده‌رو تصویر آشناتری‌ست تا دیدن کتاب‌های این نویسنده پرآوازه معاصر، پشت پیشخوان کتاب‌فروشی‌های شهر. اغراق نیست اگر بگوییم تعداد نسخه‌های به اصطلاح «افست» رمان معروف هدایت یعنی «بوف کور» میلیون‌ها بار تکثیر شده و از کنار پیاده‌روها و در کتاب‌فروشی‌های غیررسمی به دست دوستداران ادبیات معاصر فارسی رسیده است.

اولین شعر فروغ، بزرگترین حس ندامت او در دوران نویسندگیست؛ شعر گناه که توسط فریدون مشیری در مجله‌ «روشنفکر» چاپ شد. شعری که گفته شده اعتراف فروغ به گناه بود. گناهی که در جریان سفرهای فروغ از اهواز به تهران با فردی به نام ناصر خدایار، سردبیر نشریه روشن فکر و کمی قبل از طلاق فروغ و شاپور شکل گرفت‌.