معاون سابق شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به سایت دیدهبان ایران گفته است: «امام جماعت بیپول نمیتواند مدیریت کند. مسجد طلبکار دولتهاست، دولت باید حق مسجد را بهموقع، بجا و به وقتش در برنامه بودجه سالانه خود ببیند و بدون منت هم ادا کند، اما الان اینطوری نیست. متولیان مساجد یا حتی امام جماعت باید دستش را جلوی مردم دراز کند تا کمک کنند و در مسجد کاری صورت گیرد».
مساجد در ایران قرنها به عنوان نهادهای مستقل مذهبی فعالیت کردهاند. تا بوده، چنین بوده که مساجد با یاری مردم شهرها و محلات، گلیم خود را از آب بیرون کشیدهاند. فعالیتهای فرهنگی و مذهبیشان را به طور مستمر برگزار کرده و محلی برای گردهمآمدن مردان و زنان مومن بودهاند. بدون توجه به موقعیت احداث، کمکهای مردمی و موقوفات، محل اصلی تامین هزینههای مورد نیاز مساجد بودهاند و امامان جماعت نیز با شهریهها و حقوق دریافتی از مساجد، امورشان میگذشت.
معاون سابق شورای سیاستگذاری ائمه جمعه، درحالی از «بیپولی» مساجد گلایه کرده که بودجه مختص به حمایت از مساجد ذیل وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، دبیرخانه شورایعالی انقلاب فرهنگی و اعتبارات احداث و تکمیل مساجد، حدود ۳۲۰ میلیارد تومان تعیین شدهاست. حدود ۷۳ هزار مسجد در ایران وجود دارد و میزان بودجه دولتی به ازای هر مسجد، سالانه حدود ۴میلیون و ۵۷۱ هزار تومان است. این شاید به تنهایی رقم قابل توجهی نباشد اما اختصاص در مجموع ۳۲۰ میلیارد تومان از بودجه کشور به امور مساجد کمی قابل تامل است.
پس از ورود اسلام به ایران، ساختمانها با الگو گرفتن از باورهای اسلامی «مردم وار»تر شدند. مساجد در ایران به عنوان محلی برای عبادت ساخته شده و بعدها به شبکهای بینظیر مردمی جهت ارتباط، تبلیغ و پیامرسانی با رنگ مذهبی، اجتماعی و سیاسی تبدیل شدند. شبکهای مردمنهاد و مستقل از حاکمیت هر دوره، که خود مشکلات اعضایش را کشف، بررسی و حل میکرد و نیازی به اعمال فشار و یا حمایت از سوی قدرتهای سیاسی نداشت.
حجتالاسلام «ابوالقاسم علیزاده» گفته: «امام جماعتی که دستش خالی باشد، پشتوانهای نداشته باشد، نمیتواند امام جماعتی همهکاره باشد و جوانان را جذب کند لذا امامان جماعت که از مساجدی برخوردارند که هیأت امنای قوی و منابع درآمدی خوب دارند، امروز رونق دارند و کارهای بزرگ انجام میدهند».
مساجد، به عنوان نهادهای مذهبی مردمی، همواره متکی به نذورات و کمکهای داوطلبانه مردم بودهاند و به شهادت تاریخ، همین یاریهای مردمی برای اداره مساجد کافی بودهاست. بر اساس آمار غیررسمی، حدود ۷میلیون و ۴۰۰ هزار کودک محروم از تحصیل در کشور وجود دارد و به گزارش سازمان بهزیستی حدود ۳۲۷ هزار نفر از این کودکان تنها در تهران زندگی میکنند. سهم هر کودک محروم از تحصیل در تهران از بودجه ۳۲۰میلیاردی مساجد، سالانه حدود ۹۸۰ هزار تومان است که بدون شک، گره بزرگی از مشکلات ادامه تحصیل باز میکند.
«علیزاده» در ادامه سخنانش گفته :« اگر نهادهای دینی از جمله مساجد در گلوگاههای تصمیمساز و تصمیمگیر کشوری و دولتی به بازی گرفته شوند، موجب ارتقای شأن و نقش مسجد میشود». این سخنان حجتالاسلام علیزاده، به تمایل ائمه جماعت به دخالت در امور سیاسی و سیاستگذاری کشور اشاره دارد. تمایلی که اصل استقلال مساجد را که توصیه مقام معظم رهبری نیز بوده، به کلی زیر سوال میبرد.
پرسش اینجاست که بودجه مساجد، که همواره از یاری نهادهای مردمی و خصوصی مستقل از دولت برخوردار بودهاند، چقدر میتواند از معضلات جدی کشور بحرانزدایی کند؟ بحران کمآبی و خشکسالی، نابرابریهای جنسیتی، بیعدالتی در آموزش، بیکاری، معضلات فرهنگیان، کارگران و بازنشستگان و ... از جمله بحرانهایی است که میتوان با صرف بودجههای کممقدار کمرنگشان کرد.
این خبر تکمیل میشود
پیجر همه جا، از اتاق کودک تا میز کافه و رستوران
در گفتوگوی فراز با «علی بهشتی نیا»، کارشناس آموزشی بررسی شد
عبدالجبار کاکایی در گفتوگو با فراز:
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟
اینفوگرافیک