حالا که جنگ شروع شده است، اولین سؤالی که پیش می‌آید این است که روسیه تا کجا حاضر است برای تحت سلطه درآوردن همسایه خود پیش برود.

بخش دشواری که غرب در پیش دارد، تنظیم واکنش‌های خودش است. این بلوک سیاسی تا اینجا تصمیم دارد جزم بودنِ عزم خود را در برابر تهدیدها و اقدامات روسیه به اثبات برساند. اما علاوه به این‌ها به دنبال ایجاد فضایی برای دیپلماسی، حفظ وحدت غرب و حفظ یک عامل بازدارنده معتبر در برابر تهاجمی همه‌جانبه است. خیلی مهم است معلوم بشود که آیا به رسمیت شناختن دونتسک و لوهانسک توسط آقای پوتین یک هدف به حساب می‌آید یا گامی است که او در جهت جنگی گسترده‌تر برداشته است. امریکا و بریتانیا حالا متقاعد شده‌اند که دومی منظورِ نظر است. ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو می‌گوید: «اینها همه نشانه این‌اند که روسیه به برنامه‌ریزی برای حمله‌ای تمام‌عیار ادامه خواهد داد.»

تقویت نظامی روسیه در حالی ادامه دارد که این کشور به الحاق مناطق جدا شده نیز فکر می‌کند.

مکرون در مسیر پرخطری قدم گذاشته است... مسیری که از یک سو با سوء‌ظن یاران خودش روبرو است و از سوی دیگر با جنگ‌طلبی ولادیمیر پوتین.